Wolf Among Wolves - Piers Faccini

She loves a soul,

That i’ve never been

A dog among dogs,

A man among men

And every day,

When i come home to her

She holds a phantom,

She kisses and she hughs him

And I am not

Averse to how she loves him

Why must I live and walk,

Unloved as what I am Why can’t I be loved as what I am

A wolf among wolves, and not as a man

Among men

She craves a home

That she can go in

A sheltered cave,

That I have never seen

Not in my life,

And not even in my dreams

Why can’t I be loved as what I am

A wolf among wolves, and not as a man

Among men

Ze houdt van een ziel,

Dat ben ik nog nooit geweest

Een hond onder de honden,

Een man onder de mannen

En elke dag,

Als ik thuiskom bij haar

Ze houdt een fantoom vast,

Ze kust en ze knuffelt hem

En dat ben ik niet

Afkerig van hoe ze van hem houdt

Waarom moet ik leven en lopen,

Onbemind als wat ik ben Waarom kan er niet van me gehouden worden zoals ik ben?

Een wolf onder de wolven, en niet als een man

Onder mannen

Ze hunkert naar een huis

Dat ze naar binnen kan

Een beschutte grot,

Die ik nog nooit heb gezien

Niet in mijn leven,

En niet eens in mijn dromen

Waarom kan er niet van me gehouden worden zoals ik ben?

Een wolf onder de wolven, en niet als een man

Onder mannen