Two Grains of Sand - Piers Faccini

He was the rock of old

Carved and faced

Land of the cross

Drawn and traced

She of silk and lace

Soft as night

A crescent moon

Bathed in light

Who would dare tear them apart?

Who would try to halve this heart?

How can we stand

To hold up a man

To choose in his hand

Between two grains of sand

How can we turn

To violence and burn

Forgot all we’ve learned

To darkness return

It’s been told before

I’ll tell it again

How jealousy struck

And hate did gain

To plunder once

Once and for all

This cherished pearl

Till sorrow falls

They stole in and crept like thieves

A murder buried under autumn leaves

Too pure to shine

In this world of sighs

Of butchers and crimes

Of laws and lies

But something of their love will remain

In the frozen drops of winter’s rain

They’re above us, there is no doubt

There is a light that won’t go out

Hij was de rots van weleer

Gesneden en geconfronteerd

Land van het kruis

Getekend en getraceerd

Zij van zijde en kant

Zacht als de nacht

Een maansikkel

Badend in het licht

Wie zou het wagen ze uit elkaar te halen?

Wie zou proberen dit hart te halveren?

Hoe kunnen we staan?

Om een ​​man omhoog te houden

Om in zijn hand te kiezen

Tussen twee zandkorrels

Hoe kunnen we omslaan?

Om geweld te gebruiken en te verbranden

Alles vergeten wat we hebben geleerd

Terug naar de duisternis

Het is al eerder verteld

Ik vertel het nog een keer

Hoe jaloezie toesloeg

En haat won

Eén keer plunderen

Voor eens en altijd

Deze geliefde parel

Tot het verdriet valt

Ze drongen binnen en slopen als dieven

Een moord begraven onder herfstbladeren

Te puur om te schitteren

In deze wereld van zuchten

Van slagers en misdaden

Van wetten en leugens

Maar iets van hun liefde zal blijven

In de bevroren druppels van de winterregen

Ze staan ​​boven ons, er is geen twijfel mogelijk

Er is een licht dat niet uitgaat