Strange Is the Man - Piers Faccini

Fast to the edge

Close to the south

The remains of the sky

Fast to the edge

Close to the south

The remains of the sky

Are woven into shrouds

Broken and wild

Charcoal in black

The promise of rain

Is swollen in the clouds

Strange is the man free in his heart

Strange is the man unchained at last

Clear is the sap

Under the bark

Carried from the root

It opens the bud

Dry is the tongue

Cracked at the mouth

He trembles in thanks

As he drinks from the cup

Strange is the man free in his heart

Strange is the man unchained at last

Over at the seam

Red to the vein

He’s whispering soft

All the names of the dead

Laughing to himself

Unbound and set

Now the wind is his pillow

And the skies are his bed

Strange is the man free in his heart

Strange is the man unchained at last

Snel naar de rand

Dicht bij het zuiden

De overblijfselen van de lucht

Snel naar de rand

Dicht bij het zuiden

De overblijfselen van de lucht

Zijn geweven in lijkwaden

Gebroken en wild

Houtskool in zwart

De belofte van regen

Is gezwollen in de wolken

Vreemd is de man vrij in zijn hart

Vreemd is de man eindelijk ontketend

Duidelijk is het sap

onder de schors

Vanaf de wortel gedragen

Het opent de knop

Droog is de tong

Gebarsten bij de mond

Hij beeft van dank

Terwijl hij uit de beker drinkt

Vreemd is de man vrij in zijn hart

Vreemd is de man eindelijk ontketend

Op de naad

Rood tot aan de ader

Hij fluistert zacht

Alle namen van de doden

In zichzelf lachen

Ongebonden en ingesteld

Nu is de wind zijn kussen

En de lucht is zijn bed

Vreemd is de man vrij in zijn hart

Vreemd is de man eindelijk ontketend