We Wait and We Wonder - Phil Collins

'To the outsider it seems that we in Britain live daily under the cloud of terrorism.

That familiarity sometimes makes you think of it as almost normal, then suddenly something will happen…'

We stand, hang our heads disbelieving

then not knowing how could such a thing be wrong

we wonder just what they must be thinking

to take a life of one so young

So tell me when will it be over now, how soon?

how far must we go, to prove to you?

We wait and we wonder how this happened

killing the old, the innocent, the young

while sons follow in fathers footsteps not understanding

that what they do could somehow be so wrong

So tell me when will it be over now, how soon?

how far must we go, to prove to you?

So we will wait and we’ll wonder

No regrets, no forgiveness, no compasssion

these brave heroes only know to hit and run

slowly my sadness turns to rage and we wonder

how can these scars ever heal, when all is said and done

So tell me when will it be over now, how soon?

how many tears must fall to prove to you?

please tell me, when will it be over now, how soon?

and how far must they go, to prove to you?

So we wait and we wonder

'Voor de buitenstaander lijkt het alsof we in Groot-Brittannië dagelijks onder de wolk van terrorisme leven.

Die vertrouwdheid doet je soms denken dat het bijna normaal is, en dan gebeurt er ineens iets...'

We staan, hangen onze hoofden ongelovig

dan niet wetend hoe zoiets mis kan zijn

we vragen ons af wat ze moeten denken

om een ​​leven te nemen van een zo jong

Dus vertel me wanneer het nu voorbij is, hoe snel?

hoe ver moeten we gaan om u te bewijzen?

We wachten af ​​en vragen ons af hoe dit is gebeurd

het doden van de oude, de onschuldige, de jonge

terwijl zonen in de voetsporen treden van vaders die het niet begrijpen

dat wat ze doen op de een of andere manier zo verkeerd kan zijn

Dus vertel me wanneer het nu voorbij is, hoe snel?

hoe ver moeten we gaan om u te bewijzen?

Dus we zullen wachten en we zullen ons afvragen

Geen spijt, geen vergeving, geen medeleven

deze dappere helden weten alleen te slaan en te rennen

langzaam verandert mijn verdriet in woede en we vragen ons af

hoe kunnen deze littekens ooit genezen, als alles gezegd en gedaan is?

Dus vertel me wanneer het nu voorbij is, hoe snel?

hoeveel tranen moeten er vallen om jou te bewijzen?

vertel me alsjeblieft, wanneer zal het nu voorbij zijn, hoe snel?

en hoe ver moeten ze gaan om u te bewijzen?

Dus we wachten en we vragen ons af