We're Sons of Our Fathers - Phil Collins

When I grow up to be a man

Like my father was when I was young

I hope I can make him so proud of me

Proud enough to call me his son

What makes these people so different now?

What makes these times so strange?

Seems most people got most everything they need

How come we see this change?

Our sons and daughters seem to be beyond our control

Their smile is fading fast, they’re losing their soul

When will we ever learn?

Yet I’m a believer

When I was a boy, did we have more respect?

This world seemed a nicer place to be

But time slowly passes, and one day you look around

You hardly recognize what you see

Our sons and daughters seem to be beyond our control

Their smile is fading fast, they’re losing their soul

When will we ever learn?

Yet I’m a believer

We’re all sons of our fathers

Sometimes I feel like mine

And I can hear him say the things I say

Seems all things come around in time

Why these things happen we’ll never know

Guess that was then and this is now

We always knew that change was gonna come

But I want to go back

Please tell me how

Our sons and daughters seem to be beyond our control

Their smile is fading fast, they’re losing their soul

When will we ever learn?

Yet I’m a believer

Als ik opgroei tot een man

Zoals mijn vader was toen ik jong was

Ik hoop dat ik hem zo trots op me kan maken

Trots genoeg om me zijn zoon te noemen

Wat maakt deze mensen nu zo anders?

Wat maakt deze tijden zo vreemd?

Het lijkt erop dat de meeste mensen bijna alles hebben wat ze nodig hebben

Hoe komt het dat we deze verandering zien?

Onze zonen en dochters lijken buiten onze controle te zijn

Hun glimlach vervaagt snel, ze verliezen hun ziel

Wanneer zullen we het ooit leren?

Toch ben ik een gelovige

Hadden we meer respect toen ik een jongen was?

Deze wereld leek een leukere plek om te zijn

Maar de tijd gaat langzaam voorbij en op een dag kijk je om je heen

Je herkent nauwelijks wat je ziet

Onze zonen en dochters lijken buiten onze controle te zijn

Hun glimlach vervaagt snel, ze verliezen hun ziel

Wanneer zullen we het ooit leren?

Toch ben ik een gelovige

We zijn allemaal zonen van onze vaders

Soms voel ik me de mijne

En ik kan hem de dingen horen zeggen die ik zeg

Het lijkt erop dat alle dingen op tijd komen

Waarom deze dingen gebeuren zullen we nooit weten

Denk dat dat toen was en dit is nu

We wisten altijd dat er verandering zou komen

Maar ik wil teruggaan

Vertel me alsjeblieft hoe

Onze zonen en dochters lijken buiten onze controle te zijn

Hun glimlach vervaagt snel, ze verliezen hun ziel

Wanneer zullen we het ooit leren?

Toch ben ik een gelovige