Hunting Song - Pentangle

As I did travel all on a journey

Over the wayside and under a dark moon

Hanging above a mountain

I spied a young man riding a fine horse

Chasing a white hart and all through the woodland

There go the hunting cries

And there followed after ten kings and queens

Laughing and joking, the white hart they’d seen

Bloodied running into the bushes

A plume to his helmet, a quiver and a bow

There’s nowhere to run now, there’s no place to go

The hunter is fast and ready

Still farther I journeyed through the hills and the valleys

Until upon the verge of despair I sat and rested

And there did pass a princely knight pursued by a lady

And this she did say: «Oh may I ask you kind sir where you are going?

And pray tell unto me sir why you do hurry

Strange that I should meet you here, come sit by me

I have here a magic horn to deliver

And one drop from this silver and gold horn I hold, sir

Shall prove all to be false, lovers beware!»

«The gift that you bear for your brother the king

I gladly would carry to the banquet this evening

What fair sport this would be for the maidens at court.»

Wearily I crossed the stream to the castle

Where I found shelter from the cold wintry wind

And food did I have and plenty

But the Lord and Lady seemed so sad

For these words they did say unto each other:

«My good lord, all off to war in thy armor

Leaving me here alone to weep and to worry

Take care lest misadventure

Shall overcome thy kindly heart

My good lord, all off to war in thy armor.»

«My lady, you have no need for to worry

I’ll return victorious and true unto thee

Take care, lest misadventure

Shall stain your heart and lead to woe

My fair lady you have no need for to worry.»

.. .

la la la.

While underneath the spreading oak a knight with white device

Upon a shield of black, and deep in grief and sorrow sings

His unrequited love

«Young noblewoman riding by, pray tell me have you seen

Queen Azelda the fairest maid, in company she rides

For I swear to have revenge.»

A thousand days have come and passed, the Lord returns this night

The victor from the bloody wars proven his fearsome might

As ever he would claim

But fate has played its wanton game, the circle come full turn

The magic horn has done its work, cried «Falseness is found out!»

The sorrowed quest is over

Zoals ik al op reis heb gereisd

Over de weg en onder een donkere maan

Hangend boven een berg

Ik zag een jonge man die op een mooi paard reed

Op jacht naar een wit hart en door het bos

Daar gaan de jachtkreten

En er volgden na tien koningen en koninginnen

Lachen en grappen maken, het witte hart dat ze hadden gezien

Bebloed de struiken in rennen

Een pluim op zijn helm, een pijlkoker en een boog

Je kunt nu nergens heen, er is geen plek om naartoe te gaan

De jager is snel en klaar

Nog verder reisde ik door de heuvels en de valleien

Tot ik op de rand van wanhoop zat en rustte

En er kwam een ​​prinselijke ridder voorbij, achtervolgd door een dame

En dit zei ze: «O, mag ik u vragen, mijnheer, waar u heen gaat?

En bid me, meneer, waarom haast u zich?

Vreemd dat ik je hier tegenkom, kom bij me zitten

Ik heb hier een magische hoorn om te bezorgen

En één druppel van deze zilveren en gouden hoorn die ik vasthoud, meneer

Zal bewijzen dat alles vals is, geliefden, pas op!»

«Het geschenk dat je draagt ​​voor je broer de koning

Ik zou vanavond graag naar het banket dragen

Wat een eerlijke sport zou dit zijn voor de meiden aan het hof.»

Vermoeid stak ik de stroom over naar het kasteel

Waar ik beschutting vond tegen de koude winterse wind

En eten had ik en genoeg

Maar de Heer en Vrouwe leken zo verdrietig

Om deze woorden zeiden ze tegen elkaar:

"Mijn goede heer, allemaal op weg naar de oorlog in uw wapenrusting"

Laat me hier alleen om te huilen en me zorgen te maken

Pas op voor tegenslagen

Zal uw vriendelijke hart overwinnen

Mijn goede heer, allemaal op weg naar de oorlog in uw wapenrusting.»

"Mijn vrouw, u hoeft zich geen zorgen te maken"

Ik zal zegevierend en trouw aan u terugkeren

Pas op voor ongeluk

Zal je hart bevlekken en leiden tot wee

Mijn schone dame, u hoeft zich geen zorgen te maken.»

.. .

la la la la.

Terwijl onder de spreidende eik een ridder met wit apparaat

Op een schild van zwart, en diep in verdriet en verdriet zingt

Zijn onbeantwoorde liefde

«Jonge edelvrouw die voorbij rijdt, vertel me, heb je het gezien?

Koningin Azelda de mooiste meid, in gezelschap rijdt ze

Want ik zweer dat ik wraak zal nemen.»

Duizend dagen zijn voorbijgegaan, de Heer keert deze nacht terug

De overwinnaar van de bloedige oorlogen bewees zijn angstaanjagende macht

Zoals altijd zou hij beweren

Maar het lot heeft zijn baldadige spel gespeeld, de cirkel is volledig rond

De magische hoorn heeft zijn werk gedaan, riep: «Onwaarheid is ontdekt!»

De treurige zoektocht is voorbij