Trostpflastersteine - Pe Werner, WDR Funkhausorchester, WDR Big Band Köln

Heute hngt der Wind voll verstimmter Geigen.

Mde Schultern tragen traurig.

Deine Kraft der Welt, die baust du dann.

Bewut, lag schon lang auf der Lauer.

Manchmal badet es sich gut in Selbstmitleid,

manchmal zieht es mich in einen Sog von Traurigkeit.

Und dann kommt es nicht mal auf den guten Grund an,

da war nur ein toter Hund auf der Autobahn.

Ich bau auf deine Trostpflastersteine,

wenn mein Mut auf Halbmast hngt.

Alle deine Trostpflastersteine sind mein Aufwind,

wenn mein Mut auf Halbmast hngt.

Heut hngt mein Selbstvertraun am seidenen Faden,

hab unter mir nur dnnes Eis.

Hab mein schweres Herz zu hoch beladen,

zuviel Ballaststoff, ich wei nicht was ich mach.

Doch manchmal badet es sich gut in Schwermut,

manchmal werd ich berschwemmt von deiner Trnenflut.

Und dann kommt es nicht mehr auf den guten Grund an,

da war nur ein Obdachloser in der U-Bahn.

Ich bau auf deine Trostpflastersteine,

wenn mein Mut auf Halbmast hngt.

Alle deine Trostpflastersteine sind mein Aufwind,

wenn mein Mut auf Halbmast hngt.

Ich bau auf deine Trostpflastersteine,

wenn die Angst wie Unkraut in mir ist.

Ich setzt auf deine Trostpflastersteine,

weil du immer Trnennot austrnen lt.

Ich steh, in Deichen du gibst mir Trnen

und ich hab deine Geduld schon oft geliehen.

Sag jetzt bitte nicht, wir sind quitt,

la mich nur dies eine Mal dein Trostspendenkonto ziehn.

Ich brauche deine Trostpflastersteine,

wenn mein Mut auf Halbmast hngt.

Alle deine Trostpflastersteine sind mein Aufwind,

wenn mein Mut auf Halbmast hngt.

Ich bau auf deine Trostpflastersteine,

wenn die Angst wie Unkraut in mir ist.

Ich setzt auf deine Trostpflastersteine,

weil du immer Trnnenot austrnen lt.

Trnennot austrnen lt.

Vandaag staat de wind vol met ontstemde violen.

Vermoeide schouders dragen helaas.

Jouw kracht in de wereld, die bouw je vervolgens op.

Bij bewustzijn, lag al een hele tijd op de loer.

Soms is het goed om te baden in zelfmedelijden,

soms trekt het me mee in een maalstroom van verdriet.

En dan maakt het niet eens uit om de goede reden

er lag net een dode hond op de snelweg.

Ik bouw op je trooststenen,

wanneer mijn moed half staf is.

Al je trooststenen zijn mijn opwaartse luchtstroom,

wanneer mijn moed half staf is.

Vandaag hangt mijn zelfvertrouwen aan een zijden draadje

Ik heb alleen dun ijs onder me.

Laadde mijn zware hart te hoog

te veel vezels, ik weet niet wat ik doe.

Maar soms is het goed om te baden in melancholie,

soms word ik overspoeld door je tranenvloed.

En dan hangt het niet meer af van de goede reden,

er was gewoon een dakloze in de metro.

Ik bouw op je trooststenen,

wanneer mijn moed half staf is.

Al je trooststenen zijn mijn opwaartse luchtstroom,

wanneer mijn moed half staf is.

Ik bouw op je trooststenen,

wanneer de angst als onkruid in mij is.

Ik reken op je trooststenen,

omdat je altijd tranen laat barsten.

Ik sta op dijken, je geeft me tranen

En ik heb je geduld vaak geleend.

Zeg alsjeblieft niet dat we gelijk staan

laat me voor deze ene keer uw troostverslag tekenen.

Ik heb je trooststenen nodig

wanneer mijn moed half staf is.

Al je trooststenen zijn mijn opwaartse luchtstroom,

wanneer mijn moed half staf is.

Ik bouw op je trooststenen,

wanneer de angst als onkruid in mij is.

Ik reken op je trooststenen,

omdat je altijd tranen laat ontsnappen.

Uitscheuren lt.