Toada - Paulinho da Viola

Um amor sem esperança

Não merece ser amado

O beijo de quem não ama

Fica perdido no espaço

Aquele que não se engana

Viverá sempre enganado

Aquilo que não inflama

Em muitas mãos eu afasto

Quando se mente se planta

Uma semente em pedaços

Os sonhos irão em chamas

E a paixão será seu fardo

A mágoa pra quem fez tantas

Fará um destino amargo

Um coraç£o só descansa

Se tudo for perdoado

Een hopeloze liefde

verdient het niet om bemind te worden

De kus van wie niet liefheeft

Verdwaalt in de ruimte

Degene die niet bedrogen wordt

zal altijd bedrogen leven

dat wat niet ontbrandt

In veel handen duw ik weg

Wanneer zaad wordt geplant

Een zaadje in stukjes

De dromen zullen in vlammen opgaan

En passie zal je last zijn

Hartzeer voor degenen die zoveel hebben gedaan

Zal een bitter lot begaan

Een hart rust alleen

Als alles vergeven is