Sinal Fechado - Paulinho da Viola

— Olá!

Como vai?

— Eu vou indo.

E você, tudo bem?

— Tudo bem!

Eu vou indo, correndo pegar meu lugar no futuro.

E você?

— Tudo bem!

Eu vou indo, em busca de um sono tranqüilo.

Quem sabe?

— Quanto tempo!

— Pois é, quanto tempo!

— Me perdoe a pressa — é a alma dos nossos negócios!

— Qual, não tem de quê!

Eu também só ando a cem!

— Quando é que você telefona?

Precisamos nos ver por aí!

— Pra semana, prometo, talvez nos vejamos.

Quem sabe?

— Quanto tempo!

— Pois é.

.

., quanto tempo!

— Tanta coisa que eu tinha a dizer, mas eu sumi na poeira das ruas.

— Eu também tenho algo a dizer, mas me foge à lembrança!

— Por favor, telefone — Eu preciso beber alguma coisa, rapidamente!

— Pra semana.

..

— O sinal.

..

— Eu procuro você.

..

— Vai abrir, vai abrir.

..

— Eu prometo, não esqueço, não esqueço!

— Por favor, não esqueça, não esqueça.

..

— Adeus!

— Adeus!

— Adeus!

- Hoi!

Hoe is het met je?

- Ik ga.

En hoe gaat het met jou?

- Het is goed!

Ik ga, ren om mijn plaats in de toekomst in te nemen.

Ben jij dat?

- Het is goed!

Ik ga, op zoek naar een rustige slaap.

Wie weet?

- Hoeveel tijd!

— Ja, hoe lang!

— Vergeef me haast — is de ziel van ons bedrijf!

— Wat, daar is geen reden toe!

Ik loop ook maar honderd!

— Wanneer bel je?

We moeten je zien!

— Volgende week, ik beloof het, misschien zien we elkaar.

Wie weet?

- Hoeveel tijd!

- Zo is het.

.

., hoeveel tijd!

— Zoveel moest ik zeggen, maar ik verdween in het stof van de straten.

— Ik heb ook iets te zeggen, maar het ontgaat me!

— Bel alstublieft — Ik moet snel iets drinken!

- Voor de week.

..

- Het teken.

..

- Ik fouilleer je.

..

— Het gaat open, het gaat open.

..

— Ik beloof het, ik zal het niet vergeten, ik zal het niet vergeten!

— Vergeet niet, vergeet niet.

..

- Tot ziens!

- Tot ziens!

- Tot ziens!