O Velorio Do Heitor - Paulinho da Viola

Havia um certo respeito

No velório do Heitor

Muita gente concordava

Que apesar de catimbeiro

Era bom trabalhador

Houve choro e ladainha

Na sala e no corredor

E por ser considerado

Seu desaparecimento

Muita tristeza causou

Quem mais sentiu foi Nair

Que só falava das virtudes do Heitor

E pelos cantos da memória procurava

Todo o tempo

Em que ao seu lado caminhou

Os amigos mais chegados comentavam

Que não houvera

cara tão legal

E muita gente concordou em ajudar

Uma família que ficara

Num desamparo total

Pode se dizer que aquele velório

Transcorreu na maior tranqüilidade

Até o momento

Em que surgiu aquela dama de preto

Trazendo flores

E chorando de saudade

Como ninguém conhecia a personagem

Nair foi tomar satisfação

E aí chamaram até o Osório

Que é delegado porque o velório

Virou a maior confusão

Porque simplesmente o velório

Virou a maior confusão

Er was een zeker respect

In het kielzog van Heitor

Veel mensen waren het erover eens

Dat ondanks caimbeiro

was een goede werker

Er was huilen en litanie

In de woonkamer en in de gang

En omdat het wordt overwogen

jouw verdwijning

veel verdriet veroorzaakt

Wie voelde het meest was Nair

Wie sprak alleen over de deugden van Heitor?

En door de hoeken van het geheugen keek ik

Altijd

Waar aan jouw zijde liep je

Beste vrienden hebben gereageerd

dat er niet was geweest

zo aardige vent

En veel mensen stemden ermee in om te helpen

Een familie die bleef

In totale hulpeloosheid

Het kan worden gezegd dat die wake

Het ging in de grootste rust voorbij

Tot het moment

Waarin die dame in het zwart verscheen

bloemen brengen

En huilend verlangen

Omdat niemand het personage kende

Nair ging tevredenheid nemen

En toen belden ze Osório

Wat is gedelegeerd omdat de wake

Het werd de grootste puinhoop

Omdat gewoon het kielzog

Het werd de grootste puinhoop