Miedo - Paulina Rubio

Quiero que me envuelva el poema

Que me hable la luna, acariciar el alma

Que me enfr?

e un poco el viento

Olvidarme del cuerpo

Solo pensar muy dentro

Dejar la pasi?

n escondida

Y enamorarme otro d?

a Miedo, me da mucho miedo

Al solo pensar caer en el desprecio

Miedo, me da mucho miedo

Acercarme al fuego y luego un hasta luego

Quiero caminar en la arena, correr en praderas

Perderme entre la lluvia

No sentir el cielo de cerca, amar sin cadenas

Y coquetear sin pena

La pasi?

n que quede escondida

Y enamorarme otro d?

a

Ik wil dat het gedicht me omringt

Laat de maan tot me spreken, streel de ziel

Wat heeft me gekoeld?

en een beetje wind

vergeet het lichaam

Denk gewoon diep van binnen

Verlaat de passie

n verborgen

En nog een dag verliefd worden

a Bang, het maakt me erg bang

Ik denk er gewoon aan om in minachting te vallen

Ik ben bang, ik ben erg bang

Kom dichter bij het vuur en dan tot ziens

Ik wil lopen op zand, rennen op weiden

verdwalen in de regen

Niet om de lucht van dichtbij te voelen, om lief te hebben zonder kettingen

En flirten zonder schaamte

de pas?

n dat het verborgen is

En nog een dag verliefd worden

a