Ocean - Patrycja Markowska

Za nami wiele kłamstw

Pomyliłam kilka chwil-z całym życiem

Czekałam twoich ust

W krzyku ciszy szeptu słów już nie słyszę

Czemu pamięć dalej ma twój smak?

Zapach wciąż ten sam

Czemu na rozstaju naszych warg ocean pragnień?

Gdy wszystko co chce niebo dać-zamieniam w ogień

Wszystko co chce niebo dać-umyka z objęć

Kiedy bliskość nas rani aż tak

Dawno minął już czas na żal

Za nami wiele kłamstw

Czas mi świadkiem

Bóg go dał-jestem silny

Czekałem twoich ust

Umierałem już nie raz

Dziś spokojniej

Czemu pamięć dalej ma twój smak?

Zapach wciąż ten sam

Czemu na rozstaju naszych warg ocean pragnień?

Gdy wszystko co chce niebo dać-zamieniam w ogień

Wszystko co chce niebo dać-umyka z objęć

Kiedy bliskość nas rani aż tak

Dawno minął już czas na żal.

x2

Er zijn veel leugens achter ons

Ik vergiste me een paar momenten - met mijn hele leven

Ik heb op je lippen gewacht

In de schreeuw van stilte hoor ik de woorden niet meer fluisteren

Waarom smaakt het geheugen nog steeds naar jou?

De geur is nog steeds hetzelfde

Waarom ligt er een oceaan van verlangens aan de rand van onze lippen?

Wanneer alles wat de hemel wil geven - ik in vuur verander

Alles wat de hemel wil geven glijdt weg uit zijn omhelzing

Wanneer nabijheid ons zoveel pijn doet

Tijd voor spijt is allang voorbij

Er zijn veel leugens achter ons

Tijd is mijn getuige

God gaf het, ik ben sterk

Ik heb op je lippen gewacht

Ik ben meer dan eens gestorven

Vandaag is het rustiger

Waarom smaakt het geheugen nog steeds naar jou?

De geur is nog steeds hetzelfde

Waarom ligt er een oceaan van verlangens aan de rand van onze lippen?

Wanneer alles wat de hemel wil geven - ik in vuur verander

Alles wat de hemel wil geven glijdt weg uit zijn omhelzing

Wanneer nabijheid ons zoveel pijn doet

Tijd voor spijt is allang voorbij.

x2