Drogi kolego - Patrycja Markowska

Po parapetach skacze świt

I słońce się tu zakrada

Za chwilę jasne pewne stanie się

Że musisz chyba stąd już spadać

A zatem szybko ubierz się

I nie zapomnij zamknąć drzwi

Ja dobrze wiem, ty widzisz też

Że nocny teatr skończył się

No nie płacz tak drogi kolego

Przecież nie stało się nic złego

I nie pisz więcej tych smutnych wierszy

I nie myśl też, że byłeś pierwszy

A jeśli odnajdziemy się

Gdzieś pośród zgiełku na ulicy

Ty spojrzysz na mnie jakbyś mnie znał

Ja przemknę obok skryta w ciszy

No nie płacz tak drogi kolego

Przecież nie stało się nic złego

I nie pisz więcej tych smutnych wierszy

I nie myśl też że byłeś pierwszy

Dawn springt op de dorpels

En de zon sluipt hier naar binnen

Bepaalde dingen zullen zo snel duidelijk worden

Dat je hier nu weg moet

Dus kleed je snel aan

En vergeet niet de deur te sluiten

Ik weet het goed, jij kunt het ook zien

Dat het nachttheater voorbij is

Kom op, beste vriend

Er is tenslotte niets ergs gebeurd

En schrijf deze droevige gedichten niet meer

En denk ook niet dat je de eerste was

En als we onszelf vinden

Ergens in de drukte van de straat

Je zult naar me kijken alsof je me kent

Ik zal voorbijgaan, verborgen in stilte

Kom op, beste vriend

Er is tenslotte niets ergs gebeurd

En schrijf deze droevige gedichten niet meer

En denk niet dat je de eerste was