Walk to Hell - Path of Destiny

No one could see my face inside,

it’s just a weird countenance with scars don’t stop bleeding

No!

These wounds will never heal,

wherever I stay, like a ghost during the fog

It’s a paranoid nightmare and these flames

show me the way!

Now, I’m sitting here, with something in my mind,

don’t know what happened, through all of the time,

now I can see clear, you’re one of a kind

for you I walk to hell, to hell and back again!

Everytime I’ve seen your face, I’ve died a little more inside,

the dream of death arises in me and takes me down in its arms

wherever I stay, like a ghost during the fog

It’s a paranoid nightmare and these flames show me the way!

Now, I’m sitting here, with something in my mind,

don’t know what happened, through all of the time,

now I can see clear, you’re one of a kind

for you I walk to hell, to hell and back again!

Your tears nurture the rose on my grave, the stone is cold

lemanted from the rain.

For one kiss, that bring me back I still crave,

for you I will die again and again!

I rest in claws of destiny, it’s weird cold outside,

where’s your breath makes me warm

which makes me feel staying alive?

Wherever I stay, like a ghost during the fog

It’s a paranoid nightmare and these flames

show me the way!

…show me the way!

Niemand kon mijn gezicht van binnen zien,

het is gewoon een raar gezicht met littekens die niet stoppen met bloeden

Nee!

Deze wonden zullen nooit genezen,

waar ik ook blijf, als een spook in de mist

Het is een paranoïde nachtmerrie en deze vlammen

toon mij de manier!

Nu zit ik hier, met iets in mijn hoofd,

weet niet wat er de hele tijd is gebeurd,

nu kan ik duidelijk zien, je bent uniek in zijn soort

voor jou loop ik naar de hel, naar de hel en weer terug!

Elke keer dat ik je gezicht heb gezien, ben ik van binnen een beetje meer gestorven,

de droom van de dood komt in mij op en neemt mij in zijn armen

waar ik ook blijf, als een spook in de mist

Het is een paranoïde nachtmerrie en deze vlammen wijzen me de weg!

Nu zit ik hier, met iets in mijn hoofd,

weet niet wat er de hele tijd is gebeurd,

nu kan ik duidelijk zien, je bent uniek in zijn soort

voor jou loop ik naar de hel, naar de hel en weer terug!

Je tranen voeden de roos op mijn graf, de steen is koud

gelegerd van de regen.

Voor één kus, die me terugbrengt, verlang ik nog steeds naar

voor jou zal ik keer op keer sterven!

Ik rust in de klauwen van het lot, het is raar koud buiten,

waar is je adem maakt me warm

waardoor ik het gevoel krijg in leven te blijven?

Waar ik ook blijf, als een geest tijdens de mist

Het is een paranoïde nachtmerrie en deze vlammen

toon mij de manier!

…toon mij de manier!