Amy - Pascal Obispo

Amy, mon Amy bel ange

Aujourd’hui ta vie chavire

Vers des profondeurs étrangères

Ou l’amour ne veut plus vieillir

Tendre Amy tu ne jure plus de rien

Sous ce ciel perdu parmi les chiens

27 printemps, à quoi ça tient?

Sur terre plus rien qui vaille la peine d'être vaincu

Contre nature a laissé tomber son destin

Et son incontrôlable démesure

Amy, mon Amy diva

Ce désespoir que tu combats

Pour ne plus voir en peinture

Chaos d’abus et tas d’ordures

Je t'écris, je me mets à nu

Même si pour toi tout est foutu

Dans ta douleur chair et lune

D’un mal qui ronge vers l’inconnu

Aucun fantôme n’en est revenu

Malheureuse à la folie éperdue

Le monde entier l’aura bien retenu

Amy, tu sais va la vie

C’est pas écrit je préfère

Qu’on y reste encore

Encore Amy

On ne choisit pas d’y être

Belle Amy, maudit faut s’y faire

Et qu’il en soit ainsi

Amy, mon Amy bel astre

Tu ne sais plus les verres ni l’endroit

Ou ton spleen se mue en désastre

L’alcool, tes shoots sentent le formole

T’as perdu le goût l’origine de ta soul

Son bleu saigne sous les seringues au vitriole

La ciguë injectée, ça flingue

Ils finissent toujours en épingle en couac

Ces voyages dont on dit

Qu’ils sont paradisiaques

Amy, tu sais va la vie

C’est pas écrit je préfère

Qu’on y reste encore

Encore Amy

On ne choisit pas d’y être

Belle Amy, maudit faut s’y faire

Et qu’il en soit ainsi

Amy, mon Amy ma sœur

Je t’aimais avec ton petit cœur déchiré

Depuis tu t’es rendue rejoindre d’autres amis

Qu’on a perdu

Tellement d’autre voix se sont tues

Au même âge que toi c’est tordu

Et qu’on entendra plus jamais, jamais plus

Tellement d’autre voix, Amy, se sont tues

Au même âge que toi c’est tordu

Et qu’on entendra plus jamais, jamais plus

Tellement d’autre voix se sont tues

Amy, mijn mooie engel Amy

Vandaag staat je leven op zijn kop

Naar vreemde diepten

Waar liefde niet oud wil worden

Lieve Amy, je zweert niet meer

Onder deze hemel verloren tussen de honden

27 lente, wat is het?

Op aarde is er niets meer dat de moeite waard is om te verslaan

Tegen de natuur zijn lot in de steek gelaten

En zijn oncontroleerbare overdaad

Amy, mijn diva Amy

Deze wanhoop waar je tegen vecht

Om niet meer in verf te zien

Chaos van misbruik en stapels afval

Ik schrijf je, ik leg mezelf bloot

Zelfs als voor jou alles verpest is

In je pijn vlees en maan

Van een kwaad dat knaagt aan het onbekende

Er is geen geest teruggekeerd

Ongelukkig in waanzin

De hele wereld zal het zich goed hebben herinnerd

Amy, je weet dat het leven gaat

Het is niet geschreven, ik heb liever

Laten we daar weer blijven

Amy weer

We kiezen er niet voor om daar te zijn

Mooie Amy, verdomme je moet er aan wennen

En het zij zo

Amy, mijn mooie ster Amy

Je kent de bril of de plaats niet meer

Of je milt verandert in een ramp

Alcohol, je shots ruiken naar formaldehyde

Je verloor de smaak, de oorsprong van je ziel

Haar blauwe plek bloedt onder de venijnige spuiten

Geïnjecteerde hemlockspar, het is een pistool

Ze eindigen altijd in een haarspeld kwakzalver

Die reizen zeggen ze

Ze zijn hemels

Amy, je weet dat het leven gaat

Het is niet geschreven, ik heb liever

Laten we daar weer blijven

Amy weer

We kiezen er niet voor om daar te zijn

Mooie Amy, verdomme je moet er aan wennen

En het zij zo

Amy, mijn Amy mijn zus

Ik hield van je met je verscheurde kleine hart

Sinds je naar andere vrienden ging

Wat we verloren?

Zoveel andere stemmen zijn stil gevallen

Op dezelfde leeftijd als jij is het verdraaid

En we zullen nooit meer iets horen, nooit meer

Zoveel andere stemmen, Amy, zijn stil gevallen

Op dezelfde leeftijd als jij is het verdraaid

En we zullen nooit meer iets horen, nooit meer

Zoveel andere stemmen zijn stil gevallen