Young Eucharists - Parenthetical Girls

of all the tender taut and innocent

sacraments ive tangled with

celibate or seldom split

separate as which was writ

chaste in desperate ways

and raised of fitful faiths

patience praised and grace ordained

in face of these latter days

but what such traces must remain

of a phase lately lain to waste

and what such fates we two betray

as your sacred legs gave way

as sure as you are pure my love

«a touch of blood and so its done»

and though we spoke in tongues my love

would surely not send from above

all the slender soft and supplicant

sacraments ive sinned against

as if in which i might relive

your sanguine skin or sins therein

put prides and tithes aside if you must

but faith has nothing left for us

in stolen moments as such as this

by which i have placed my trust but

grace has no such place for us anymore oh

as sure as they were pure my love

ive chased of us in everyone

and though i know all fates succumb my love

what sanctifies my swollen sum

but the tender taut and innocent

freckled flesh ive tampered with

supped and split or suffered through-

whod vainly take this place of you

van alle tedere strak en onschuldig

sacramenten waar ik mee verstrikt ben

celibatair of zelden gesplitst

scheiden zoals wat was geschreven

kuis op wanhopige manieren

en opgevoed met een passend geloof

geduld geprezen en genade verordend

in het licht van deze laatste dagen

maar wat moeten zulke sporen blijven?

van een fase die de laatste tijd verloren is gegaan

en wat een dergelijk lot verraden we twee

toen je heilige benen het begaven

zo zeker als dat je puur bent mijn liefde

«een vleugje bloed en klaar»

en hoewel we in tongen spraken, mijn liefste

zou zeker niet van bovenaf sturen

al het slanke, zachte en smekende

sacramenten waar ik tegen gezondigd heb

alsof ik zou kunnen herbeleven

je optimistische huid of zonden daarin

leg trots en tienden opzij als het moet

maar het geloof heeft niets meer voor ons

op gestolen momenten zoals deze

waarop ik mijn vertrouwen heb gesteld, maar

genade heeft zo'n plaats niet meer voor ons oh

zo zeker als ze waren puur mijn liefde

ik heb ons in iedereen achtervolgd

en hoewel ik weet dat alle lot bezwijken mijn liefde

wat heiligt mijn gezwollen som?

maar de tedere strak en onschuldig

sproeten vlees waar ik mee geknoeid heb?

supped en split of leed door-

wie zou tevergeefs deze plaats van jou innemen?