Dentro ogni casa - Pacifico

Batte e scende

Mezzanotte fuori

Di ombre

Di onde

Di luci a mezzaria

Di ricordi

E di nostalgia

Malattia che si attende

Che riaccende

Che si prende e che non va piu' via

Com’e' nera

La strada che porta al mattino

Miniera

Bufera

Di fanali

Tangenziali

Stringo le mani

Sul mio fiato

Un colpo di tosse spezzato

Un ringhio nel petto

Nei cortili

Maglioni capovolti in fila

Le braccia lunghe a gocciolare

Dentro ogni casa passare

Quante piccole cose

Quanti oggetto dimentico

Quante scarpe spaiate

Le matite spuntate

Il bottone di un abito

.cose mai ritrovate

Sopra i tetti

Milioni di pensieri in volo

Colombe lasciate andare

Dentro ogni casa passare

Het klopt en komt naar beneden

Middernacht uit

Van schaduwen

Van golven

Van mid-air lichten

Van herinneringen

En van nostalgie

Ziekte verwacht

Wat weer aanwakkert

Die wordt ingenomen en die nooit weggaat

Wat is het zwart

De weg die naar de ochtend leidt

De mijne

Storm

Van lichten

ringwegen

Ik schud mijn handen

Op mijn adem

Een gebroken hoest

Een grom in de borst

Op de binnenplaatsen

Omgeslagen truien op een rij

De lange armen om te druppelen

Ga elk huis binnen

Hoeveel kleine dingen

Hoeveel items ik vergeet

Hoeveel niet-overeenkomende schoenen

De botte potloden

De knoop van een jurk

.dingen nooit gevonden

Boven de daken

Miljoenen vluchtgedachten

Duiven laten los

Ga elk huis binnen