Quest - Oxiplegatz

A fetid, wornout scenery, this cradle of man.

Sucked bonedry, the Ancient Mother at the end of her lifespan.

Craving, ruthless, the child that ate its own womb,

human vermin, abandon this place of doom.

Cosmic winds blow — the surge is powerful,

to the stars the future leads.

Walk away from the battlefields of the old world.

earthling — wipe the blood from your eyes.

Arise…

Distant suns shine over strange horizons,

unknown wars fought on alien land.

Alien eyes look upon mans arrival,

greeted — by fists or with open hand.

The umber sphere of Earth fades into black, Sol astern, swollen in agony,

the last glimpse of home.

Ahead — the universe…

Craving, ruthless, the child that ate its own womb…

Een stinkend, versleten landschap, deze bakermat van de mens.

Gezogen bonedry, de Ancient Mother aan het einde van haar levensduur.

Hunkerend, meedogenloos, het kind dat zijn eigen baarmoeder opat,

menselijk ongedierte, verlaat deze plaats van onheil.

Kosmische winden waaien - de golf is krachtig,

naar de sterren die de toekomst leidt.

Loop weg van de slagvelden van de oude wereld.

aardbewoner — veeg het bloed van je ogen.

Sta op...

Verre zonnen schijnen over vreemde horizonten,

onbekende oorlogen gevochten op buitenaards land.

Buitenaardse ogen kijken naar de aankomst van de mens,

begroet — met vuisten of met open hand.

De omber bol van de aarde vervaagt in zwart, Sol achteruit, gezwollen van pijn,

de laatste glimp van thuis.

Vooruit: het universum...

Hunkerend, meedogenloos, het kind dat zijn eigen baarmoeder opat...