The Amen Corner - Opeth

White summer, so far I have gone to see you again

Hiding your face in the palm of your hands

Finding solace in the words I do despise

You snatch at every sound

And even though you believe that I am shackled within death

Memories are tainted with paleness

Crestfallen still, those eyes, empty like a barren well

It was the only task I would undertake

To reap the harvest that was mine

The seed that had sprung into a florid meadow

And left me helpless in your embrace

The bond we never spoke of, once stark and enticing

Now slowly smoldering to dust

The celestial touch, from grey to black

A fathomless void enclosing

Unwritten secrets beneath the cobwebs

I can not endure

And so I rose from my sleep

The moon turned away its face

Overture of the long, black night begins…

Something you said: «Eerie circles upon the waters»

Until now we have shared the same aura

My ashes within your hands

My breath in the sepulchral mound

You know that your night is my day

The final spark that blew life into me

The DEMON OF THE FALL

Witte zomer, tot nu toe ben ik gegaan om je weer te zien

Je gezicht in de palm van je handen verbergen

Troost vinden in de woorden die ik veracht

Je grijpt bij elk geluid

En ook al geloof je dat ik geketend ben in de dood

Herinneringen zijn besmet met bleekheid

Nog steeds beteuterd, die ogen, leeg als een kale put

Het was de enige taak die ik zou ondernemen

Om de oogst binnen te halen die van mij was

Het zaad dat was ontsproten in een bloemrijke weide

En liet me hulpeloos achter in je omhelzing

De band waar we nooit over spraken, ooit grimmig en aanlokkelijk

Nu langzaam smeulend tot stof

Het hemelse tintje, van grijs tot zwart

Een peilloze leegte die omsluit

Ongeschreven geheimen onder de spinnenwebben

ik kan het niet uithouden

En dus stond ik op uit mijn slaap

De maan wendde zijn gezicht af

De ouverture van de lange, zwarte nacht begint...

Iets wat je zei: «Angstaanjagende cirkels op de wateren»

Tot nu toe hebben we dezelfde uitstraling gedeeld

Mijn as in jouw handen

Mijn adem in de grafheuvel

Je weet dat jouw nacht mijn dag is

De laatste vonk die het leven in mij blies

De DEMON VAN DE HERFST