Nectar - Opeth

I arose from the lullaby

Enduring yet another tale

You tempt me again

With your embrace, so tainted

Within the night you beckon

Cursing me with every glance

Bring me through

Carry my empty shadow

And guide me inside your warped labyrinth

To the well of sin

I swear I will always love you

Leave me speechless

Release my yearning

The soil I walk is clad with light

Drifting moons thrust me with their rays

And I fall inside

I lament this heritage

Cannot bid farewell

The pale face… you went as far as you could

And from that moment

I witnessed your beauty, fealt your death

Ik stond op uit het slaapliedje

Weer een ander verhaal verdragen

Je verleidt me weer

Met je omhelzing, zo bezoedeld

Binnen de nacht wenk je

Vervloekt me met elke blik

Breng me door

Draag mijn lege schaduw

En leid me in je verwrongen labyrint

Naar de bron van de zonde

Ik zweer dat ik altijd van je zal houden

Laat me sprakeloos

Laat mijn verlangen los

De grond waarop ik loop is bedekt met licht

Drijvende manen stoten me met hun stralen

En ik val naar binnen

Ik betreur dit erfgoed

Kan geen afscheid nemen

Het bleke gezicht... je ging zo ver als je kon

En vanaf dat moment

Ik was getuige van je schoonheid, voelde je dood