Moon Above, Sun Below - Opeth

You are sleeping unhampered by guilt

Comes the morning you shut down

The devil’s breath is a disease on your lips

Reaching out for your loss

You prey on your flock

Seeking out the weaker hearts

With eternity in your grip

And on a lifelong throne of sub-religion

They will eat from your head

Your head…

With the moon above and the sun below

With the moon above and the sun below

With the moon above and the sun below

With the moon above and the sun below

I can’t remember the sun upon my skin

Slave to a sorrow that is whispering within

I’m always waiting for you before I sleep

There is no comfort in the distance that we keep

In a river of grief I am drowning

And your grip is surrounding my heart

Balancing on the edge of failure

And relieved, should I fall

Scattered dust upon my eyes

A winding road taking you nowhere

A winding road taking me home

And my home is my grave

Waiting for a day when there is nothing left to say

Voices of despair is a familiar friendship

A society in your head holds the code to destruction

Dying fast

Summer dying fast

And this can’t last, as nothing ever lasts

In a forest of flesh

There is a need to sever myself away from happiness

Still no drifting sun

Black upon the earth

Still the air is dry

And the locust wait

Ah… No, No, No

Ah… No, No, No

There is no help in the wake of our needs

There is no help to dispel the pain

There is no help still some cling to a phantom

There is no help

Ah… No, No, No

Ah… No, No, No

Only circles on the water

Only circles on the water

Only circles on the water

Only circles on the water

Only circles on the water

Only circles on the water

Je slaapt niet gehinderd door schuld

Komt de ochtend dat je afsluit

De adem van de duivel is een ziekte op je lippen

Reik uit voor je verlies

Je jaagt op je kudde

Op zoek naar de zwakkere harten

Met de eeuwigheid in je greep

En op een levenslange troon van subreligie

Ze zullen van je hoofd eten

Je hoofd…

Met de maan boven en de zon beneden

Met de maan boven en de zon beneden

Met de maan boven en de zon beneden

Met de maan boven en de zon beneden

Ik kan me de zon op mijn huid niet herinneren

Slaaf van een verdriet dat van binnen fluistert

Ik wacht altijd op je voordat ik ga slapen

Er is geen comfort in de afstand die we houden

In een rivier van verdriet verdrink ik

En je greep omringt mijn hart

Balanceren op de rand van mislukking

En opgelucht, moet ik vallen?

Verstrooid stof op mijn ogen

Een kronkelige weg die nergens heen leidt

Een bochtige weg die me naar huis brengt

En mijn huis is mijn graf

Wachten op een dag waarop er niets meer te zeggen is

Stemmen van wanhoop is een bekende vriendschap

Een samenleving in je hoofd bevat de code tot vernietiging

Snel doodgaan

Zomer sterft snel

En dit kan niet blijven duren, want niets duurt ooit

In een bos van vlees

Het is nodig om mezelf af te scheiden van geluk

Nog steeds geen aandrijvende zon

Zwart op de aarde

Toch is de lucht droog

En de sprinkhaan wacht

Ah... Nee, nee, nee

Ah... Nee, nee, nee

Er is geen hulp in het kielzog van onze behoeften

Er is geen hulp om de pijn te verdrijven

Er is geen hulp, nog steeds klampen sommigen zich vast aan een fantoom

Er is geen hulp

Ah... Nee, nee, nee

Ah... Nee, nee, nee

Alleen cirkels op het water

Alleen cirkels op het water

Alleen cirkels op het water

Alleen cirkels op het water

Alleen cirkels op het water

Alleen cirkels op het water