Ingen sanning är allas - Opeth

Som svetten lackar i ett ansikte av snö

Det finns en tid att leva och en tid att dö

Du har väntat allt för länge

Men Våren kom till slut

Du har älskat allt för starkt

Men sorgen hittar ut

Alla skulder är betalda, arvet är bestämt

Men nervositeten i dig virvlar runt alltjämt

Virvlar runt

När solen stiger

Fredag morgon blir din frist

Du dedicerar dikten

Livet som du mist

Tiden läker inga sår

Man förtjänar hur man mår

Tiden läker inga sår

Ett antal år av ditt liv är stulna

I ljuset blir det uppenbart

Att ganska snart har det vita gulnat

Ingen sanning är allas

När blodet tunnats ut

Död sympati tillät hatet ta vid

En röst bor i ditt bröst

Som värnar om din ro

Men älven är för bred

För lugnet att slå bro

Du byter en last mot en annan då och då

En svärm av gamar väntar på allt som finns att få

Du gav så mycket av dig själv, men du finns kvar

Vad spelar det för roll att ge till den som har?

Den som har

Du är ändå ensam

Och dagen gryr igen

Du skjuter upp din död

Men inuti dig flyter svart

Som kväver glöd

Zoals zweet vernissen in een gezicht van sneeuw

Er is een tijd om te leven en een tijd om te sterven

Je hebt veel te lang gewacht

Maar de lente kwam eindelijk

Je hebt te veel liefgehad

Maar het verdriet komt erachter

Alle schulden zijn betaald, de erfenis wordt bepaald

Maar de nervositeit in jou dwarrelt nog steeds rond

Wervelt rond

Als de zon opkomt

Vrijdagochtend is je deadline

Jij draagt ​​het gedicht op

Het leven dat je verloor

Tijd heelt geen wonden

Je verdient hoe je je voelt

Tijd heelt geen wonden

Een aantal jaren van je leven wordt gestolen

In het licht wordt het duidelijk

Dat vrij snel het wit geel is geworden

Geen waarheid is van iedereen

Als het bloed dunner is geworden

Dode sympathie zorgde ervoor dat haat de overhand kreeg

Een stem leeft in je borst

Wie geeft er om jouw vrede?

Maar de rivier is te breed

Voor de rust om te overbruggen

Je verandert zo nu en dan de ene lading van de andere

Een zwerm gieren wacht op alles wat beschikbaar is

Je hebt zoveel van jezelf gegeven, maar je blijft

Wat maakt het uit om te geven aan degene die heeft?

Degene die heeft

Je bent nog steeds alleen

En de dag breekt weer aan

Je stelt je dood uit

Maar van binnen stroom je zwart

Wat sintels verstikt