Advent - Opeth

It was all true

A parlour strode, and the night sets forever

I stray in the quiet cold

And you gird me when I dare to listen

Elastic meadow, endless arms of sorrow

Lips try to form «because»

Trying to adapt to the wilderness

Where even foes close their eyes and leave

We are inside the glade

Every now and then I wipe the dust aside

To remember…

How I drape my face with my bare hands

The same that brought me here

But you were beyond all help

The folded message that wept my name

Shadows skulk at my coming

We survey the slopes

In search for the words to write the missing page

The tainted dogma

Time grows short

As the piper plays his tune

We are almost there

You are beyond all help

Dancing into the void

We are almost there

Het was allemaal waar

Een salon schreed en de nacht gaat voor altijd onder

Ik dwaal af in de stille kou

En je omgord me als ik durf te luisteren

Elastische weide, eindeloze armen van verdriet

Lippen proberen te vormen "omdat"

Proberen zich aan te passen aan de wildernis

Waar zelfs vijanden hun ogen sluiten en vertrekken

We zijn op de open plek

Af en toe veeg ik het stof opzij

Onthouden…

Hoe ik mijn gezicht drapeer met mijn blote handen

Dezelfde die me hier bracht

Maar je was niet meer te helpen

Het opgevouwen bericht dat mijn naam huilde

Schaduwen sluipen naar mijn komst

We onderzoeken de hellingen

Op zoek naar de woorden om de ontbrekende pagina te schrijven

Het bedorven dogma

De tijd wordt kort

Terwijl de doedelzakspeler zijn deuntje speelt

We zijn er bijna

Je bent niet meer te helpen

Dansen in de leegte

We zijn er bijna