Donde Latía Un Corazón - Opera Magna

Llegaste aquí

Confundiste mi razón

¿dime quién es el verdadero Dios?

Toda mi ira y compasión

Se ocultaron tras el telón

De esta tragedia que dirijo yo

Sueño con tiempos que no acabarán

Dulces espinas de prosperidad

El mundo a merced de esta ambición

Que arde dento donde latía un corazón

La duda habló

Y el temor le preguntó

¿quién es el justo y quién el pecador?

Pierdo el recuerdo al pensar

Si fue mentira o fue real

Si el tiempo eterno me condenará

Veo los días que están por llegar

Tiemblo por miedo a la soledad

Quién puede evitar que vaya a arrancarle

A la vida la luz que me negó

Se fue y el odio me hizo ver que

Sentir es solo miedo a perder

Mi reino alcanza la eternidad

Mis lágrimas nunca verás, por amor, derramar

Seré la calma, seré la tempestad

Seré el aliento que nunca os faltará

Como una sombra que busca su lugar

En este invierno que juró no marcharse jamás

Yo seré luz y oscuridad

Se fue y el odio me hizo ver que

Sentir es solo miedo a perder

Mi reino alcanza la eternidad

Mi alma en desdicha caerá

¿qué don te hace vivir

Para al final, querer morir?

Seré la calma, seré la tempestad

Seré el aliento que nunca os faltará

Como una sombra que busca su lugar

En este invierno que juró no marcharse jamás

Yo seré luz y oscuridad

je bent hier

je verward mijn reden

vertel me wie de ware God is?

Al mijn woede en medeleven

Ze verstopten zich achter het gordijn

Van deze tragedie die ik regisseer

Ik droom van tijden die nooit zullen eindigen

zoete doornen van voorspoed

De wereld overgeleverd aan deze ambitie

Dat brandt van binnen waar een hart klopt

twijfel sprak

En angst vroeg

wie is de rechtvaardige en wie is de zondaar?

Ik verlies mijn geheugen als ik denk

Als het een leugen was of was het echt

Als de eeuwige tijd mij zal veroordelen

Ik zie de dagen die nog moeten komen

Ik beef uit angst voor eenzaamheid

Wie kan mij ervan weerhouden hem af te rukken?

Om het licht te leven dat mij ontkende

Hij ging weg en haat deed me dat zien

Gevoel is alleen maar angst om te verliezen

Mijn koninkrijk bereikt de eeuwigheid

Mijn tranen zul je nooit zien, voor liefde, vergieten

Ik zal de kalmte zijn, ik zal de storm zijn

Ik zal de adem zijn die je nooit zult missen

Als een schaduw op zoek naar zijn plaats

In deze winter die zwoer nooit weg te gaan

Ik zal licht en duisternis zijn

Hij ging weg en haat deed me dat zien

Gevoel is alleen maar angst om te verliezen

Mijn koninkrijk bereikt de eeuwigheid

Mijn ziel in ongeluk zal vallen

welk geschenk laat je leven?

Want uiteindelijk dood willen?

Ik zal de kalmte zijn, ik zal de storm zijn

Ik zal de adem zijn die je nooit zult missen

Als een schaduw op zoek naar zijn plaats

In deze winter die zwoer nooit weg te gaan

Ik zal licht en duisternis zijn