Después De Ti - Opera Magna

Soñé que iba a despertar

Que después de ti, el invierno vendrá

A burlarse de mí

Pensé, que esto era real

Déjame fingir que podré perdonar

Si te alejas de aquí

Por qué tengo que aprender

A olvidar que fuí el silencio que ayer

Se postraba ante ti

Cuando la muerte amenza el dolor un demonio se lleva mi voz

Que la batalla la gane este angel

Me libre del miedo

Y aleje sus garras de mí

Condéname a morir

No queda nada en mí

Solo una sombra

De lo que un día fuí

No quiero despertar

Siento mi voz quebrar

No puedo odiarte

Ni tampoco olvidar

Lo que perdí

Soñé que no volveras

Que después de ti, solo el viento sabrá

Dónde lloras por mí

Cuando la muerte amenaza el dolor

Un demonio se lleva mi voz

Que la batalla la gane este angel

Me libre del miedo

Y aleje sus garras de mí

Condéname a morir

No queda nada en mí

Solo una sombra

De lo que un día fuí

No quiero despertar

Siento mi voz quebrar

No puedo odiarte

Ni tampoco olvidar

Podré empezar, pero no volver a amar

Podrás gritar

Mientras quede un solo instante por vivir

Viviré para ti

Solo en mis sueños consigo alcanzar

Las quimeras dejadas atrás

Pero despierto entre sombras y miedos

Y muero por dentro

Sabiendo que no volverán

Y cuando el dolor desgarre mi voz

Quiero que el mismo infierno

Te arranque de mí

Condéname a morir

No queda nada en mí

Solo un llanto

Esperando a su final

Ik droomde dat ik wakker zou worden

Dat na jou de winter komt

mij belachelijk maken

Ik dacht dat dit echt was

Laat me doen alsof ik kan vergeven

Als je hier wegloopt

waarom moet ik leren?

Om te vergeten dat ik de stilte was die gisteren was

voor je knielen

Wanneer de dood met pijn dreigt, neemt een demon mijn stem over

Moge de strijd worden gewonnen door deze engel

bevrijd me van angst

En houd je klauwen uit mijn buurt

veroordeel me om te sterven

er is niets meer in mij

slechts een schaduw

Van wat ik op een dag was

Ik wil niet wakker worden

Ik voel mijn stem breken

Ik kan je niet haten

noch vergeten

wat ik heb verloren

Ik droomde dat je niet terug zou komen

Dat na jou, alleen de wind het zal weten

waar huil je om mij?

Wanneer de dood met pijn dreigt

Een demon neemt mijn stem over

Moge de strijd worden gewonnen door deze engel

bevrijd me van angst

En houd je klauwen uit mijn buurt

veroordeel me om te sterven

er is niets meer in mij

slechts een schaduw

Van wat ik op een dag was

Ik wil niet wakker worden

Ik voel mijn stem breken

Ik kan je niet haten

noch vergeten

Ik kan beginnen, maar niet opnieuw liefhebben

je kunt schreeuwen

Zolang er een enkel moment is om te leven

Ik zal voor je leven

Alleen in mijn dromen kan ik bereiken

De chimaera's achtergelaten

Maar ik word wakker tussen schaduwen en angsten

En ik sterf van binnen

Wetende dat ze niet terug zullen komen

En wanneer de pijn mijn stem verscheurt

Ik wil dezelfde hel

heeft je van me afgepakt

veroordeel me om te sterven

er is niets meer in mij

gewoon een huilbui

wachten op zijn einde