Gravity - Once Human

Idealized airwaves, their way of hacking my brain

The Dahmers of data

Scramble information and feed me a taste

Of monition, saturated waste

Holding on a broken ledge of sanity

Fighting with exploding waves of gravity

It wants to see me fall and feed me to the rocks

The ever-growing salts of tragedy

Now the unobserved has the mass controlled

To weave a fabric from fabrication

That coats the mind and the soul

From fated cold (Cold, cold, cold)

Human reason interference planted seeds

Of end in the mind

Elemental unity and constructal signs

We are constant kinds

So I reject the imprint

I am the code, I will restore me

Holding on a broken ledge of sanity

Fighting with exploding waves of gravity

It wants to see me fall and feed me to the rocks

But I’m drifting on the salt of my veracity

They paint this place like an empty face

An image to fill the empty space

Encrypted world of dust and light

Fight for a memory in someone’s eyes

If nothing is real, why must I die

As a vision, in the illusion of life?

I sever the leads of external drives

Uncoil the filaments of my mind

I close the ports and reduce the noise

Through the interstice, at last, I hear a voice

My own

All this time, I questioned the world

And all this time, it cannot reply

All my life, in search of the answer

I needed only to ask myself

Why am I here?

Geïdealiseerde ether, hun manier om mijn brein te hacken

De dahmers van gegevens

Informatie door elkaar gooien en me een voorproefje geven

Ofwel, verzadigd afval

Vasthouden aan een gebroken richel van gezond verstand

Vechten met exploderende zwaartekrachtgolven

Het wil me zien vallen en me aan de rotsen voeren

De steeds groter wordende zouten van de tragedie

Nu heeft het niet-geobserveerde de massa onder controle

Een stof van fabricage weven

Dat bedekt de geest en de ziel

Van noodlottige koude (Koud, koud, koud)

Menselijke reden interferentie geplant zaden

Van het einde in de geest

Elementaire eenheid en constructieve tekens

We zijn constante soorten

Dus ik weiger de opdruk

Ik ben de code, ik zal me herstellen

Vasthouden aan een gebroken richel van gezond verstand

Vechten met exploderende zwaartekrachtgolven

Het wil me zien vallen en me aan de rotsen voeren

Maar ik drijf op het zout van mijn waarheid

Ze schilderen deze plek als een leeg gezicht

Een afbeelding om de lege ruimte te vullen

Versleutelde wereld van stof en licht

Vecht voor een herinnering in iemands ogen

Als niets echt is, waarom moet ik dan dood?

Als een visie, in de illusie van het leven?

Ik scheid de leads van externe schijven

Ontrol de filamenten van mijn geest

Ik sluit de poorten en demp het geluid

Door de tussenruimte hoor ik eindelijk een stem

Mijn eigen

Al die tijd heb ik de wereld ondervraagd

En al die tijd kan het niet antwoorden

Mijn hele leven, op zoek naar het antwoord

Ik hoefde mezelf alleen maar af te vragen

Waarom ben ik hier?