Dark Matter - Once Human

I’ve taken for granted the reach of my voice

Host to the outbreak, opaque blades of noise

Chaos evolves

Myself, a part of me must die

To make the space for growing light

The past devolves

With time, don’t let it define

Why run from what remains behind?

Unclasp my hands

Let go of dead weight, outgrown

Constricting me around my throat

My words, my last

Who knows when death will crawl through my window

Before I go, you should know

Fire is where life is made

Burn within, hear the pain

Blacken my eyes, char my name

Throw the ash in my face

Near my wards

It constellates inside my brain

Wear the scars, claim the shame

Now the fire, weakened flame

There’s new growth after the blaze

My skin bled and dried the wounds

My eyes watched it mend

My teeth gnashed these words of suffering

So my mind may transcend

Are your ears burning in likeness

In crisis we all unite

Redesign my biased mind

Born to bind to the worst of times

Growing a voice within me

As loud as the darkness, I believe

Oh, dark matter will ossify

Corroding my reason

Coalesce in my soul

I ossify

I blacken my eyes

Axis of ice, frost of my spite

I create the mold

Orbit with heat, I increase the cold

To keep my world under my feet

I cannot defend what’s growing within

Set fire to my skin

Embers escape, all that remains

The crux of what I am

Noose in my voice, weapon of choice

To suffuse my sable void

Dark matter, no light emits

I’m starved of life, full of regrets

We’ve taken for granted the reach of our voice

Host to the outbreak, opaque blades of noise

Chaos evolves

The world, part of it must die

To make the space for growing light

The past devolves

With time, don’t let it define

Why run from what remains behind?

Unclasp my hands

Let go of dead weight, outgrown

Constricting us around our throat

My words, my last

Who knows

Ik heb het bereik van mijn stem als vanzelfsprekend beschouwd

Gastheer van de uitbraak, ondoorzichtige bladen van geluid

Chaos evolueert

Ikzelf, een deel van mij moet sterven

Om ruimte te maken voor groeilicht

Het verleden gaat over

Laat het na verloop van tijd niet bepalen

Waarom vluchten voor wat achterblijft?

Maak mijn handen los

Laat het dode gewicht los, ontgroeid

Me rond mijn keel knijpen

Mijn woorden, mijn laatste

Wie weet wanneer de dood door mijn raam kruipt

Voordat ik ga, moet je weten

Vuur is waar het leven wordt gemaakt

Brand van binnen, hoor de pijn

Maak mijn ogen zwart, teken mijn naam

Gooi de as in mijn gezicht

In de buurt van mijn afdelingen

Het constelleert zich in mijn brein

Draag de littekens, claim de schaamte

Nu het vuur, verzwakte vlam

Er is nieuwe groei na de brand

Mijn huid bloedde en droogde de wonden op

Mijn ogen zagen het herstellen

Mijn tanden knarsten bij deze woorden van lijden

Dus mijn geest kan transcenderen

Branden je oren in gelijkenis?

In een crisis verenigen we ons allemaal

Herontwerp mijn bevooroordeelde geest

Geboren om je te binden aan de slechtste tijden

Een stem in mij laten groeien

Zo luid als de duisternis, geloof ik

Oh, donkere materie zal verstarren

Mijn reden aantasten

Samensmelten in mijn ziel

ik versteen

Ik maak mijn ogen zwart

As van ijs, vorst van mijn ondanks

Ik maak de mal

Baan met warmte, ik verhoog de kou

Om mijn wereld onder mijn voeten te houden

Ik kan niet verdedigen wat er binnenin groeit

Steek mijn huid in brand

Sintels ontsnappen, alles wat overblijft

De kern van wat ik ben

Strop in mijn stem, wapen van keuze

Om mijn leegte te vullen

Donkere materie, er komt geen licht uit

Ik ben uitgehongerd van het leven, vol spijt

We hebben het bereik van onze stem als vanzelfsprekend beschouwd

Gastheer van de uitbraak, ondoorzichtige bladen van geluid

Chaos evolueert

De wereld, een deel ervan, moet sterven

Om ruimte te maken voor groeilicht

Het verleden gaat over

Laat het na verloop van tijd niet bepalen

Waarom vluchten voor wat achterblijft?

Maak mijn handen los

Laat het dode gewicht los, ontgroeid

Ons samenknijpen rond onze keel

Mijn woorden, mijn laatste

Wie weet