cOMbat quotidien - OM La Compo, Hatik, Said

Ouais, tu nous as pris des frères, tu nous as pris des roeus

Ouais, ce putain d’mal au cœur et j’ai des larmes dans les yeuz

J’ai vu des médecins courageux, des infirmières de guerre

J’ai vu des malades rien lâcher comme les meilleurs des supporters

J’ai vu un peuple uni, j’ai vu des milliers d’soutiens, je pleure mon président

parti, un grand homme, je me souviens

Je crie «restons chez nous» à m’en faire mal au bide, je crois qu’on peut y

arriver comme une finale de Champions League

J’suis ce pompier qui enchaîne 24 heures de garde, obligé d’affronter la

maladie malgré la peur de perdre

Loin d’ma famille, pendant des heures, quand j’suis au charbon, j’pense à ma

femme et à mes gosses quand j’suis dans l’camion

J'écume la ville, y a trop d’malades, on manque de moyens

Certains d’mes collègues n’ont même pas leurs vingt piges, d’autres sont des

an-iens-c

J’croise un infirmier, il m’dit qu’c’est la sère-mi, j’croise un ambulancier,

il m’dit qu’c’est la sère-mi

J’croise une commerçante, elle m’dit qu’elle va devoir fermer, j’croise un

p’tit vieux, j’crois qu’il en a marre d'être enfermé

J’risque ma vie dans les flammes ou d’vant ce virus si, à chaque fois

qu’j’entends la sirène, c’est p’t-être ma dernière virée

Allô?

Allô?

Est-ce que tu m’reçois?

C’est moi qui m’bats, tous les jours,

pour toi

Allô?

Allô?

Est-ce que tu m’reçois?

C’est moi qui m’bats, tous les jours,

pour toi

T’inquiète, j’mets la tenue, j’mets les gants, j’commence toutes mes journées

comme ça (comme toi)

J’fais l’tour de ma ville, j’vois plus les gens comme si elle était dans le

coma (coma)

J’fais ma tournée, j’fais que rouler, j’dois nettoyer ma ville, j’me sens solo,

j’suis pas aidé, j’vais en parler à qui?

J’ai un foyer, j’ai un loyer, j’vais travailler, j’m’active, fuck ce virus,

j’ai pas choisi de d’voir risquer ma vie (ma vie)

J’sais qu’j’dois le faire, j’ai très peur de perdre mes enfants et ma famille,

j’prie mon Dieu qu’il les préserve

J’me sens concerné comme tous ceux qui enchaînent, ouais, si tu m’entends,

c’est p’t-être la dernière

Écriture boulimique, j’vomis Marseille dans mes articles, le soir,

les yeux plus gros qu’le ventre, je me nourris que de c’que j’vois

J’suis ce journaliste, pas c’polémiste qui vend la peur, j’suis du côté des

humains qu’ont un cerveau et un cœur

Voir les gens se dénoncer ravive des souvenirs, j’me concentre sur ceux qui

narguent la vie avec un beau sourire

Ceux que l'État délaisse, à qui on déleste les rêves, pour ça qu’on le déteste,

chez nous, les supporters aident les SDF

À vingt heures, on entend les p’tits taper sur des casseroles vides pour

honorer ceux qui côtoient la mort pour sauver des vies

Des proches dans les cieux, sans dire «au revoir», j’ai pas d’timing,

lueur blanche et bleue dans les yeux comme Black Lightning

Allô?

Allô?

Est-ce que tu m’reçois?

Ici-bas, je me bats pour toi

Allô?

Allô?

Est-ce que tu m’reçois?

Ici-bas, je me bats pour toi

J’suis ce surveillant, ce maton qui bosse à Luynes, aux Baumettes

Y a ma famille qui m’attend, j’suis papa, j’peux pas tout me permettre

Je suis surveillant de prison, mon fils, il faut qu’tu m’excuses

Si j’repousse ton câlin, c’est qu’j’ai peur de t’donner le virus

Donc (donc), tu sais, j’vois la télé' (j'vois la télé)

Pour dire la vérité, ça m’fait peur (ça m’fait peur)

J’suis au premier rang, j’suis dans la mêlée (dans la mêlée)

On parle jamais de moi, ça m'écœure

Des fois, j’suis fatigué, au bord des nerfs quand j’sors du taff

Un sourire en visio à la mama et j’prends des nouvelles

J’attire l’regard dans la rue, en tenue, tu captes

J’taffe à l’hosto, exposé à cette guigne qui nous surveille

La réalité, ouais, c’est pas joli, pas joli

Juste un p’tit peu d’espoir dans nos vies, dans nos vies

Ganté, masqué, nouvelle panoplie, panoplie

On s’dit des «je t’aime» à distance pour éviter d’foutre la merde, ouais

Allô?

Allô?

Est-ce que tu m’entends?

C’est moi qui m’bats, tous les jours,

pour toi

C’est pas faux, c’est pas faux, y a une solution à tout, accroche-toi à la vie

pour l’voir

Menacé de mort par le virus, il nous a braqué, le doigt sur la détente

On taffe la boule au ventre et un flingue sur les deux tempes

Malgré que la situation devient inquiétante, embêtante, on s’donne du baume au

cœur à vingt heures pétante

Partagé entre la joie d’sauver la vie des autres et la peur d’contaminer les

miens, c’est le désordre

Infirmier négligé, on combat l’coronavirus, toujours en première ligne comme ce

corps qui dort dans l’abribus

Allô?

Allô?

Est-ce que tu les reçois?

C’est eux qui s’battent,

tous les jours, pour toi

Allô?

Allô?

Est-ce que tu les reçois?

C’est eux qui s’battent,

tous les jours, pour toi

Ja, je nam ons broeders, je nam ons wielen

Ja, dit verdomde hartzeer en ik heb tranen in mijn ogen

Ik heb dappere dokters gezien, oorlogsverpleegsters

Ik heb zieke mensen zien opgeven als de beste supporters

Ik zag een verenigd volk, ik zag duizenden supporters, ik rouw om mijn president

weg, een geweldige man, herinner ik me

Ik schreeuw 'blijf thuis' tot mijn maag pijn doet, ik denk dat we het kunnen doen

aankomen als een Champions League-finale

Ik ben deze brandweerman die 24 uur dienst doet, gedwongen om de

ziekte ondanks de angst om te verliezen

Ver van mijn familie, urenlang, als ik op kolen zit, denk ik aan mijn

vrouw en mijn kinderen als ik in de vrachtwagen zit

Ik doorzoek de stad, er zijn te veel zieken, we missen middelen

Sommige van mijn collega's hebben hun twintig jaar nog niet eens, anderen wel

an-iens-c

Ik ontmoet een verpleegster, hij vertelt me ​​dat het de sère-mi is, ik ontmoet een ambulancechauffeur,

hij vertelt me ​​dat het de sère-mi . is

Ik ontmoet een winkelier, ze vertelt me ​​dat ze zal moeten sluiten, ik ontmoet een

oude man, ik denk dat hij het beu is om opgesloten te zitten

Ik riskeer mijn leven in de vlammen of voor dit virus als, elke keer weer

dat ik de sirene hoor, het kan mijn laatste reis zijn

Hallo?

Hallo?

Ontvang je mij?

Ik ben het die vecht, elke dag,

voor jou

Hallo?

Hallo?

Ontvang je mij?

Ik ben het die vecht, elke dag,

voor jou

Maak je geen zorgen, ik doe de outfit aan, ik doe de handschoenen aan, ik begin al mijn dagen

zoals dit (zoals jij)

Ik ga door mijn stad, ik zie geen mensen meer alsof ze in de stad is

coma (coma)

Doe mijn rondes, rijd gewoon, ik moet mijn stad opruimen, me alleen voelen,

Ik ben niet geholpen, met wie ga ik praten?

Ik heb een huis, ik heb huur, ik ga werken, ik ben actief, fuck dit virus,

Ik heb er niet voor gekozen om mijn leven te riskeren (mijn leven)

Ik weet dat ik het moet doen, ik ben erg bang om mijn kinderen en mijn familie te verliezen,

Ik bid tot mijn God dat hij ze bewaart

Ik voel me bezorgd, net als al degenen die ketenen, ja, als je me hoort,

dit kan de laatste zijn

Boulimisch schrijven, ik braak Marseille uit in mijn artikelen, 's avonds,

ogen groter dan mijn maag, ik voed me alleen met wat ik zie

Ik ben deze journalist, niet deze polemist die angst verkoopt, ik sta aan de kant van de

mensen met een brein en een hart

Mensen naar voren zien komen roept herinneringen op, ik concentreer me op degenen die

het leven beschimpen met een mooie glimlach

Degenen die de staat in de steek laat, aan wie we de dromen overdragen, omdat we ze haten,

thuis helpen de supporters de daklozen

Om acht uur horen we de kleintjes op lege pannen bonzen om

het eren van degenen die de dood ontmoeten om levens te redden

Familieleden in de hemel, zonder "vaarwel" te zeggen, ik heb geen timing,

witte en blauwe gloed in de ogen als Black Lightning

Hallo?

Hallo?

Ontvang je mij?

Hier beneden vecht ik voor jou

Hallo?

Hallo?

Ontvang je mij?

Hier beneden vecht ik voor jou

Ik ben deze supervisor, deze gevangenisbewaker die werkt in Luynes, in Baumettes

Mijn familie wacht op me, ik ben een vader, ik kan niet alles betalen

Ik ben een gevangenisbewaker, mijn zoon, je moet me excuseren

Als ik je knuffel afwijs, is dat omdat ik bang ben je het virus te geven

Dus (zo), weet je, ik zie TV' (ik zie TV)

Om de waarheid te zeggen, het maakt me bang (het maakt me bang)

Ik ben voorste rij, ik ben in de strijd (in de strijd)

Niemand praat ooit over mij, het maakt me ziek

Soms ben ik moe, gespannen als ik uit mijn werk kom

Een glimlach in video naar de mama en ik neem nieuws

Ik val op op straat, in outfit, jij pakt op

Ik puff in het ziekenhuis, blootgesteld aan deze pech die ons in de gaten houdt

Realiteit, ja, het is niet mooi, niet mooi

Gewoon een klein beetje hoop in ons leven, in ons leven

Gehandschoend, gemaskerd, nieuwe panoply, panoply

We zeggen "ik hou van je" van een afstand om te voorkomen dat we het verknoeien, ja

Hallo?

Hallo?

Hoor je me?

Ik ben het die vecht, elke dag,

voor jou

Het is niet verkeerd, het is niet verkeerd, er is een oplossing voor alles, houd vast aan het leven

het zien

Met de dood bedreigd door het virus, wees hij ons, de vinger aan de trekker

We blazen de bal in de maag en een pistool naar beide slapen

Hoewel de situatie zorgelijk en vervelend wordt, geven we onszelf balsem aan de

hart om acht uur

Verscheurd tussen de vreugde om het leven van anderen te redden en de angst om de

de mijne is een puinhoop

Verwaarloosde verpleegster, we bestrijden het coronavirus, altijd in de frontlinie zo

lichaam slapen in de bushokje

Hallo?

Hallo?

Snap je ze?

Zij zijn degenen die vechten

elke dag voor jou

Hallo?

Hallo?

Snap je ze?

Zij zijn degenen die vechten

elke dag voor jou