Спид - Ноль

С кем-то сношаясь, вирус подцепили,

С Африкой или с Америкой.

Дома, как ножом по сердцу,

Новая истерика.

Беспокоятся родственники, родители и знакомые

Как бы нам не заболеть,

Как бы уберечься.

С дефицитом иммунитета

Я гуляю ночью по улицам

И ничего, теперь уж ничего не боюсь.

Только дома, мама дома,

Мама дома волнуется,

Вдруг, меня где пристрелят или простужусь.

Дорогая моя, со мной ничего не случиться.

Твои глаза мерцают в ночи, как стекло.

И если меня поймают в парадной гомосексуалисты,

Еще неизвестно, кому из нас не повезло.

Мимо меня проносятся люди,

Исковерканные судьбою.

Этой ночью будет тепло и светло.

Если ты останешься этой ночью

Рядом со мною,

Еще неизвестно, кому из нас не повезло.

И не надо печалиться,

Что с нами может случиться!

Мы в этой жизни премся смертям всем назло.

И если меня поймают в парадной гомосексуалисты,

Еще неизвестно, кому из нас не повезло.

Если меня раздавит трамвай

Или переедет машина,

То надгробные речи будут мне никчему.

Ведь пока врачи соберутся и сделают вакцину,

Я заболею, сдохну, скисну, умру.

Нет причины печалиться,

Что с нами может случиться!

Мы в этой жизни премся смертям всем назло.

И если меня задавят в парадной гомосексуалисты,

Еще неизвестно, кому из нас не повезло.

Als ze gemeenschap hebben met iemand, hebben ze het virus opgepikt,

Met Afrika of met Amerika.

Thuis, als een mes in het hart,

Nieuwe hysterie.

Bezorgde familieleden, ouders en kennissen

Hoe kunnen we niet ziek worden,

Hoe je jezelf kunt redden.

Met immuniteitstekort

Ik loop 's nachts door de straten

En niets, nu ben ik nergens bang voor.

Alleen thuis, mama is thuis,

Moeder maakt zich zorgen thuis

Plots word ik ergens neergeschoten of word ik verkouden.

Lieverd, er zal mij niets gebeuren.

Je ogen fonkelen in de nacht als glas.

En als homo's me betrappen bij de voordeur,

Het is nog steeds niet bekend wie van ons pech had.

Mensen lopen me voorbij

Verdraaid door het lot.

Deze nacht wordt warm en licht.

Als je vannacht blijft

Naast mij

Het is nog steeds niet bekend wie van ons pech had.

En wees niet verdrietig

Wat kan er met ons gebeuren!

In dit leven geven we ons over aan de dood om iedereen te pesten.

En als homo's me betrappen bij de voordeur,

Het is nog steeds niet bekend wie van ons pech had.

Als een tram me verplettert

Of er rijdt een auto over

Die begrafenistoespraken zijn nutteloos voor mij.

Immers, terwijl de dokters samenkomen en een vaccin maken,

Ik zal ziek worden, ik zal sterven, ik zal zuur worden, ik zal sterven.

Geen reden om verdrietig te zijn

Wat kan er met ons gebeuren!

In dit leven geven we ons over aan de dood om iedereen te pesten.

En als homoseksuelen me verpletteren bij de voordeur,

Het is nog steeds niet bekend wie van ons pech had.