Les enfants de la patrie - Nino Ferrer

On se réveille un jour de gloire

Parmi des choses, parmi des gens

Et si c’est la cour des miracles

C’est en l’apprenant qu’on l’apprend

Elle, elle est seule, elle est naïve

Le monde est tendre et différent

La mer est calme.

on part à l’aventure

Pour le meilleur et pour le pire

Voilà le printemps qui se lève

Il en faut vingt pour l’achèvement

Lune et dollars, matraque et rêves

La matraque, c’est ce qui prend plus longtemps

On fait la croix sur ce qui reste

La croix de guerre évidemment

Ensemble il faudra vaincre, ou bien subir

Tout le meilleur et tout le pire

Et puis voilà le soir qui tombe

Après deux heures, après cent ans

C’est une question sans importance

Ce n’est qu’une question de temps

Allons enfants de la Patrie

Allons gaiement vers le destin

Survivre un peu

Apprendre un peu

Sourire un peu

Aimer un peu

Souffrir un peu

Mourir un peu

Pour rien

We worden wakker op een heerlijke dag

Onder de dingen, onder de mensen

En als het de rechtbank van wonderen is

Het is door het te leren dat we het leren

Zij, zij is alleen, zij is naïef

De wereld is zacht en anders

De zee is kalm.

laten we op een avontuur gaan

Voor beter en slechter

Hier komt de lente

Twintig zijn nodig voor voltooiing

Maan en dollars, wapenstokken en dromen

De wapenstok is wat langer duurt

We maken het kruis op wat er over is

Het Oorlogskruis natuurlijk

Samen zullen we moeten overwinnen, of lijden

Al het beste en het slechtste

En dan valt de avond

Na twee uur, na honderd jaar

Het is een onbelangrijke vraag

Het is gewoon een kwestie van tijd

Laten we gaan kinderen van het vaderland

Laten we vrolijk naar het lot gaan

Overleef een beetje

Leer een beetje

Lach een beetje

hou een beetje van

een beetje lijden

een beetje sterven

Voor niets