По пояс в небе - Николай Носков

Передо мной снежные пустыни,

И облака, мне падая на грудь,

Издалека плывут на белых крыльях.

Я обнимаю эту тишину.

Прощай, печаль, однажды утром зимним

Я не вернусь, но я не пропаду.

Стою в снегу, в снегу по пояс в небе.

Неси меня над миром, белый лебедь.

Стою по пояс в небе.

А на Земле, как всегда, рассветы.

Колокола поют прощальный блюз.

Семи цветов моя дорога к свету,

По радуге мой бесконечный путь.

Уйдет печаль, когда проснется ветер,

К трем именам за помощью приду.

Стою в снегу, в снегу по пояс в небе.

Неси меня над миром, белый лебедь.

Стою в снегу, в снегу по пояс в небе.

Уже по пояс в небе, по пояс в небе.

Стою в снегу, в снегу по пояс в небе.

Неси меня над миром, белый лебедь.

Стою в снегу, в снегу по пояс в небе.

Неси меня над миром, белый лебедь.

Стою по пояс в небе, по пояс в небе.

Voor mij liggen besneeuwde woestijnen,

En de wolken, vallend op mijn borst,

Van verre drijven ze op witte vleugels.

Ik omarm deze stilte.

Vaarwel, verdriet, op een winterochtend

Ik zal niet terugkeren, maar ik zal niet verdwijnen.

Ik sta in de sneeuw, in de sneeuw tot mijn middel in de lucht.

Draag me over de wereld, witte zwaan.

Ik sta tot mijn middel in de lucht.

En op aarde, zoals altijd, zonsopkomsten.

De klokken zingen afscheidsblues.

Zeven kleuren mijn weg naar het licht,

Op de regenboog mijn eindeloze reis.

Verdriet zal verdwijnen als de wind wakker wordt

Ik kom tot drie namen voor hulp.

Ik sta in de sneeuw, in de sneeuw tot mijn middel in de lucht.

Draag me over de wereld, witte zwaan.

Ik sta in de sneeuw, in de sneeuw tot mijn middel in de lucht.

Reeds taille-diep in de lucht, taille-diep in de lucht.

Ik sta in de sneeuw, in de sneeuw tot mijn middel in de lucht.

Draag me over de wereld, witte zwaan.

Ik sta in de sneeuw, in de sneeuw tot mijn middel in de lucht.

Draag me over de wereld, witte zwaan.

Ik sta tot mijn middel in de lucht, tot mijn middel in de lucht.