На часовых поясах - Niki L, Kris Bruklin

Двести километров из города в другой город

Позавчера я приехал, завтра уеду снова

Ты Сбереги мой сон, прекрасная незнакомка

Я давно не видел дома и мне тут нужно тепло так

Утонуть в чьих-то глаз, едва коснувшись ладони,

Но я не умею так, не причиняя боли, я

Твоё тело знаю лучше, чем учебник анатомии,

Но это вряд ли мне поможет в конце всей истории

Где-то потом это будут слушать мои с кем-то дети

Не понимая, зачем это спето, ведь с их мамой вместе

Мы уже так много лет и она лучшая на свете,

Но пока есть одиночество, ром и попутный ветер

Да и дыры в карманах, невыносимый характер

Не удивлюсь, если когда-то буду валяться на асфальте,

Но пока я не вернулся в свой любимый город

Сбереги мой сон, прекрасная незнакомка

Так боимся любить

Что увы влюбляемся в страх

Быть все время одни

На двадцати четырёх часовых поясах

Так боимся любить

Что увы влюбляемся в страх

Быть все время одни

На двадцати четырёх часовых поясах

Долечу, позвоню, не скучай, я вернусь уже скоро в твои объятия

22 на часах, тёплый чай

Я бегу на метро как бы не опоздать мне

Я сильно соскучился по твоим губам и глазам по тебе самой

Знаю получится долететь до тебя

Облетев весь шар земной

Не плач по мне, закрой глаза, представь, что я рядом

Ты так красива как город, где я никогда не полюблю сентябрь

Кричи по мне, страдай по мне, мечтай по мне хотя бы

Только не забывай, что я здесь на пол часа

И мне бежать пора бы

Так боимся любить

Что увы влюбляемся в страх

Быть все время одни

На двадцати четырёх часовых поясах

Так боимся любить

Что увы влюбляемся в страх

Быть все время одни

На двадцати четырёх часовых поясах

Tweehonderd kilometer van een stad naar een andere stad

Eergisteren kwam ik aan, morgen vertrek ik weer

Je redt mijn slaap, mooie vreemdeling

Ik heb mijn huis al lang niet meer gezien en ik heb hier warmte nodig

Verdrinken in iemands ogen, nauwelijks de handpalm aanraken,

Maar ik weet niet hoe ik, zonder pijn te veroorzaken,

Ik ken je lichaam beter dan een leerboek anatomie

Maar het is onwaarschijnlijk dat dit me zal helpen aan het einde van het hele verhaal.

Ergens later zullen mijn kinderen met iemand ernaar luisteren

Niet begrijpend waarom het werd gezongen, want samen met hun moeder

We zijn al zoveel jaren en ze is de beste ter wereld,

Maar terwijl er eenzaamheid is, rum en een goede wind

Ja, en gaten in zakken, ondraaglijk karakter

Het zal me niet verbazen als ik ooit op asfalt wentel,

Maar totdat ik terugkeer naar mijn geliefde stad

Red mijn slaap, mooie vreemdeling

Zo bang om lief te hebben

Dat, helaas, we verliefd worden op angst

Om de hele tijd alleen te zijn

Op vierentwintig tijdzones

Zo bang om lief te hebben

Dat, helaas, we verliefd worden op angst

Om de hele tijd alleen te zijn

Op vierentwintig tijdzones

Ik vlieg, ik bel, verveel je niet, ik ben snel terug in je armen

22 uur, warme thee

Ik ren in de metro om niet te laat te komen voor mij

Ik heb echt je lippen en ogen voor je gemist

Ik weet dat het mogelijk zal zijn om naar jou te vliegen

De hele wereld omcirkelen

Huil niet om mij, sluit je ogen, stel je voor dat ik daar ben

Je bent zo mooi als de stad waar ik nooit van september zal houden

Schreeuw voor mij, lijd voor mij, droom tenminste voor mij

Vergeet alleen niet dat ik hier een half uur ben

En het is tijd voor mij om te rennen

Zo bang om lief te hebben

Dat, helaas, we verliefd worden op angst

Om de hele tijd alleen te zijn

Op vierentwintig tijdzones

Zo bang om lief te hebben

Dat, helaas, we verliefd worden op angst

Om de hele tijd alleen te zijn

Op vierentwintig tijdzones