A Balada do Cachorro Louco - Nicolas Krassik e Cordestinos, Lenine

Eu não alimento nada duvidoso

Eu não dou de comer a cachorro raivoso

Eu não morro de raiva

Eu não mordo no nervo dormente

Eu posso até não achar o seu coração

E talvez esquecer o porquê da missão

Que me faz nessa hora aqui presente

E se a minha balada na hora h

Atirar para o alvo cegamente

Ela é pontiaguda

Ela tem direção

Ela fere rente

Ela é surda, ela é muda

A minha bala, ela fere rente

Eu não alimento nenhuma ilusão

Eu não sou como o meu semelhante

Eu não quero entender

Não preciso entender sua mente

Sou somente uma alma em tentação

Em rota de colisão

Deslocada, estranha e aqui presente

E se a minha balada na hora então

Errar o alvo na minha frente

Ela é cega, ela é burra

Ela é explosão

Ela fere rente

Ela vai, ela fica

A minha bala ela fere rente

Ik voer niets twijfelachtigs

Ik voer de hondsdolle hond niet

Ik sterf niet van woede

Ik bijt niet op de verdoofde zenuw

Misschien vind ik je hart niet eens

En misschien de reden voor de missie vergeten

Wat maakt dat ik op dit moment hier ben?

En als mijn nachtclub op dat moment

Schiet blindelings op het doel

ze is puntig

ze heeft richting

ze doet pijn dichtbij

Ze is doof, ze is dom

Mijn kogel, het wonden dicht

ik heb geen illusies

Ik ben niet zoals mijn medemens

ik wil het niet begrijpen

Ik hoef je geest niet te begrijpen

Ik ben gewoon een ziel in verleiding

Op aanrijdingsroute

Ontheemd, vreemd en hier aanwezig

En als mijn ballad destijds dan

Ik mis het doel voor me

Ze is blind, ze is dom

ze is explosief

ze doet pijn dichtbij

Ze gaat, ze blijft

Mijn kogel het wonden dicht