Strange Meeting II - Nick Drake

Deep down in the depths of forgotten dreams

So far away so long ago it seems

The memory comes of a distant beach

Pale sand stretching far from reach

It was then I found my princess of the sand

As I traced the foam, pebbles beneath my feet

I looked behind, I saw this one so sweet

She came to me and I saw in her eyes

The heavy toll of a thousand sighs

I called her my princess of the sand

She stared at me and my mind was in a maze

As we moved along in a summer sea-dream haze

She moved her mouth but there came no sound

The message she brought can never be found

But I called her my princess in the sand

One moment we walked with the night breeze in our face

Then I looked, she’d gone.

of her presence there was no trace

Where she went or came from who can know

Or if she’ll ever return to help me know

Who she is, my princess of the sand

Sometime when the summer nights come back

I’ll go back to the sea, follow that sandy track

I’ll look around, and i’ll hope to find

That strange young dream, close behind

I’ll call her my princess of the sand

Diep in de diepten van vergeten dromen

Zo ver weg zo lang geleden lijkt het

De herinnering komt van een ver strand

Bleek zand dat zich ver buiten bereik uitstrekt

Toen vond ik mijn prinses van het zand

Terwijl ik het schuim volgde, kiezelstenen onder mijn voeten

Ik keek achterom, ik zag deze zo lief

Ze kwam naar me toe en ik zag in haar ogen

De zware tol van duizend zuchten

Ik noemde haar mijn prinses van het zand

Ze staarde me aan en mijn geest was in een doolhof

Terwijl we ons voortbewogen in een zomerse zeedroomnevel

Ze bewoog haar mond, maar er kwam geen geluid

Het bericht dat ze bracht kan nooit worden gevonden

Maar ik noemde haar mijn prinses in het zand

Het ene moment liepen we met de nachtbries in ons gezicht

Toen ik keek, was ze weg.

van haar aanwezigheid was er geen spoor

Waar ze heenging of vandaan kwam, wie kan het weten

Of als ze ooit terugkomt om me te helpen weten

Wie ze is, mijn prinses van het zand

Ergens als de zomeravonden terugkomen

Ik ga terug naar de zee, volg dat zandpad

Ik zal rondkijken, en ik hoop te vinden

Die vreemde jonge droom, vlak achter

Ik noem haar mijn prinses van het zand