Tower of Song - Nick Cave & The Bad Seeds

Well my friends are gone and my hair is grey

I ache in the places I used to play

And I’m crazy for love but I’m not coming on

I’m paying my rent everyday in the Tower of Song

I said to Leonard Cohen: How lonely does it get?

Leonard Cohen hasn’t answered me yet

But I can hear him coughing all night long

A million floors above me in the Tower of Song

I was born like this, I had no choice

I was born like this, with a golden voice

Twenty-seven angels from the Great Beyond

Well they tied me to this table right here in the Tower of Song

You can stick your needles in a voodoo doll

I’m sorry baby, but it don’t look like me at all

I’m standing by the window where the light is strong

They don’t let a woman kill you in the Tower of Song

I’ve grown bitter, bitter, of this you may be sure:

The rich, the rich have got channels in the bedrooms of the poor

And there’s a mighty judgement but it won’t be long, but I may be wrong

You see, you hear these funny voices in the Tower of Song — oh yeah —

The guitar, the bass, the drums, so nice every hour in the Tower of Song

I see you standing on the other side

I don’t know how the river got so wide

But I loved you, baby, way back when

All the bridges are burning that we might have crossed

But I feel so close to everything that we lost

But I’ll never have to lose you again, Tower of Song

I bid you farewell, I don’t know when I’m back

They’re moving us tomorrow to that tower down the track

But you’ll be hearing from me, baby, long after I’m gone

I’m speaking to you sweetly from a window in the Tower of Song

Now you can say that I’ve grown bitter, of this you can be sure:

The rich have got channels in the bedrooms of the poor

And there’s a mighty judgment but it won’t take long, I may be wrong

Nou, mijn vrienden zijn weg en mijn haar is grijs

Ik heb pijn in de plaatsen waar ik vroeger speelde

En ik ben gek op liefde, maar ik kom niet op

Ik betaal elke dag mijn huur in de Toren van het Lied

Ik zei tegen Leonard Cohen: hoe eenzaam wordt het?

Leonard Cohen heeft me nog niet geantwoord

Maar ik kan hem de hele nacht horen hoesten

Een miljoen verdiepingen boven mij in de Toren van het Lied

Ik ben zo geboren, ik had geen keus

Ik ben zo geboren, met een gouden stem

Zevenentwintig engelen van het Grote Daarachter

Nou, ze bonden me vast aan deze tafel hier in de Tower of Song

Je kunt je naalden in een voodoo-pop steken

Het spijt me schat, maar het lijkt helemaal niet op mij

Ik sta bij het raam waar het licht sterk is

Ze laten je niet vermoorden door een vrouw in de Tower of Song

Ik ben bitter, bitter geworden, hiervan mag je zeker zijn:

De rijken, de rijken hebben kanalen in de slaapkamers van de armen

En er is een machtig oordeel, maar het zal niet lang duren, maar ik kan het mis hebben

Zie je, je hoort deze grappige stemmen in de Toren van het Lied — oh ja —

De gitaar, de bas, de drums, zo leuk elk uur in de Tower of Song

Ik zie je aan de andere kant staan

Ik weet niet hoe de rivier zo breed is geworden

Maar ik hield van je, schat, lang geleden toen

Alle bruggen branden die we misschien zijn overgestoken

Maar ik voel me zo dicht bij alles wat we hebben verloren

Maar ik hoef je nooit meer te verliezen, Tower of Song

Ik neem afscheid van je, ik weet niet wanneer ik terug ben

Ze brengen ons morgen naar die toren op het spoor

Maar je hoort nog van me, schat, lang nadat ik weg ben

Ik spreek lief tegen je vanuit een raam in de Toren van het Lied

Nu kun je zeggen dat ik verbitterd ben geworden, hiervan kun je zeker zijn:

De rijken hebben zenders in de slaapkamers van de armen

En er is een machtig oordeel, maar het zal niet lang duren, misschien heb ik het mis