The Carny - Nick Cave & The Bad Seeds

And no-one saw the carny go And the weeks flew by Until they moved on the show

Leaving his caravan behind

It was parked out on the south east ridge

And as the company crossed the bridge

With the first rain filling the bone-dry river bed

It shone, just so, upon the edge

Away, away, we’re sad, they said

Dog-boy, atlas, half-man, the geeks, the hired hands

There was not one among them that did not cast an eye behind

In the hope that the carny would return to his own kind

And the carny had a horse, all skin and bone

A bow-backed nag, that he named Sorrow

How it is buried in a shallow grave

In the then parched meadow

And the dwarves were given the task of digging the ditch

And laying the nag’s carcass in the ground

And boss Bellini, waving his smoking pistol around

saying The nag is dead meat

We caint afford to carry dead weight

The whole company standing about

Not making a sound

And turning to dwarves perched on the enclosure gate

The boss says Bury this lump of crow bait

And thean the rain came

Everybody running for their wagons

Tying all the canvas flaps down

The mangy cats crowling in ther cages

The bird-girl flapping and squawking around

The whole valley reeking of wet beast

Wet beast and rotten hay

Freak and brute creation

Packed up and on their way

The three dwarves peering from their wagon’s hind

Moses says to Noah We shoulda dugga deepa one

Their grizzled faces like dying moons

Still dirty from the digging done

And as the company passed from the valley

Into a higher ground

The rain beat on the ridge and on the meadow

And on the mound

Until nothing was left, nothing at all

Except the body of Sorrow

That rose in time

To float upon the surface of the eaten soil

And a murder of crows did circle round

First one, then the others flapping blackly down

And the carny’s van still sat upon the edge

Tilting slowly as the firm ground turned to sludge

And the rain it hammered down

And no-one saw the carny go I say it’s funny how things go

En niemand zag het feest gaan En de weken vlogen voorbij Tot ze verhuisden in de show

Zijn caravan achterlatend

Hij stond geparkeerd op de zuidoostelijke rand

En toen het bedrijf de brug overstak

Met de eerste regen die de kurkdroge rivierbedding vult

Het scheen, precies zo, op de rand

Weg, weg, we zijn verdrietig, zeiden ze

Dog-boy, atlas, half-man, de geeks, de huurlingen

Er was er niet één onder hen die niet achterom keek

In de hoop dat de carny zou terugkeren naar zijn eigen soort

En de carny had een paard, helemaal van huid en been

Een zeur met een boog, die hij Sorrow noemde

Hoe het wordt begraven in een ondiep graf

In de toen uitgedroogde wei

En de dwergen kregen de taak om de sloot te graven

En het karkas van de zeur in de grond leggen

En baas Bellini, zwaaiend met zijn rokend pistool

zeggende De zeur is dood vlees

We kunnen het ons niet veroorloven om dood gewicht te dragen

Het hele bedrijf staat over

Geen geluid maken

En zich wendend tot dwergen die op de poort van de omheining zitten

De baas zegt: Begraaf deze klomp kraaienaas

En toen kwam de regen

Iedereen rent voor hun wagons

Alle canvas flappen vastbinden

De schurftige katten kraaien in hun kooien

Het vogelmeisje dat fladdert en krijst

De hele vallei stinkt naar nat beest

Nat beest en rot hooi

Freak en brute creatie

Ingepakt en onderweg

De drie dwergen turen vanuit de achterpoten van hun wagen

Mozes zegt tegen Noah We moeten dugga deepa one

Hun grijze gezichten als stervende manen

Nog steeds vuil van het graven

En toen het gezelschap uit de vallei kwam

Naar een hoger gelegen gebied

De regen sloeg op de bergkam en op de weide

En op de heuvel

Tot er niets meer over was, helemaal niets

Behalve het lichaam van verdriet

Dat steeg in de tijd

Om te drijven op het oppervlak van de opgegeten aarde

En een moord op kraaien cirkelde rond

Eerst één, dan de anderen die zwart naar beneden fladderen

En het busje van de carny zat nog steeds op de rand

Langzaam kantelen terwijl de vaste grond in slib veranderde

En de regen sloeg met een hamer neer

En niemand zag de carny gaan, ik zeg dat het grappig is hoe de dingen gaan