Papa Won't Leave You, Henry - Nick Cave & The Bad Seeds

I went out walking the other day

The wind hung wet around my neck

My head it rung with screams and groans

From the night I spent amongst her bones

I passed beside the mission house

Where that mad old buzzard, the reverend,

Shrieked and flapped about life after your dead

Well, I thought about my friend, Michel

How they rolled him in linoleum

And shot him in the neck

A bloody halo, like a think-bubble

Circling his head

And I bellowed at the firmament

Looks like the rains are hear to stay

And the rain pissed down upon me And washed me all away

Saying

Papa won’t leave you, Henry

Papa won’t leave you, Boy

Papa won’t leave you, Henry

Papa won’t leave you, Boy

Well, the road is long

And the road is hard

And many fall by the side

But Papa won’t leave you, Henry

So there ain’t no need to cry

And I went on down the road

He went on down the road

And I went on down the road

He went on down the road

Well, the moon it looked exhausted

Like something you should pity

Spent an age-spotted

Above the sizzling wires of the city

Well, it reminded me of her face

Her bleached and hungry eyes

Her hair was like a curtain

Falling open with the laughter

And closing with the lies

But the ghost of her still lingers on Though she’s passed through me And is gone

The slum dogs, they are barking

And the rain children on the streets

And the tears that we will weep today

Will all be washed away

By the tears that we will weep again tomorrow

Papa won’t leave you, Henry

Papa won’t leave you, Boy

Papa won’t leave you, Henry

Papa won’t leave you, Boy

For the road is long

And the road is hard

And many fall by the side

But Papa won’t leave you, Henry

So there ain’t no need to cry

And I went on down the road

He went on down the road

And I went on down the road

He went on down the road

And I came upon a little house

A little house upon a hill

And I entered through, the curtain hissed

Into the house with its blood-red bowels

Where wet-lipped women with greasy fists

Crawled the ceilings and the walls

They filled me full of drink

And led me round the rooms

Naked and cold and grinning

Until everything went black

And I came down spinning

I awoke so drunk and full of rage

That I could hardly speak

A fag in a whale-bone corset

Draping his dick across my cheek

And its into the shame

And its into a guilt

And its into the fucking fray

And the walls ran red around me A warm arterial spray

Saying

Papa won’t leave you, Henry

Papa won’t leave you, Boy

Papa won’t leave you, Henry

Papa won’t leave you, Boy

Well, the night is dark

And the night is deep

And its jaws are open wide

But Papa won’t leave you, Henry

So there ain’t no need to cry

And I went on down the road

He went on down the road

And I went on down the road

He went on down the road

It’s the rainy season where I’m living

Death comes leaping out of every doorway

Wasting you for money, for your clothes

And for your nothing

Entire towns being washed away

Favelas exploding on inflammable spillways

Lynch-mobs, death squads, babies being born without brains

The mad heat and the relentless rains

And if you stick your arm into that hole

It comes out sheared off to the bone

And with her kisses bubbling on my lips

I swiped the rain and nearly missed

And I went on down the road

He went on down the road

Singing

Papa won’t leave you, Henry

Papa won’t leave you, Boy

Papa won’t leave you, Henry

Papa won’t leave you, Boy

Well, the road is long

And the road is hard

And many fall by the side

But Papa won’t leave you, Henry

So there ain’t no need to cry

And I went on down the road

He went on down the road

And I went on down the road

He went on down the road

Bent Beneath my heavy load

Under his heavy load

Yeah, I went on down the road

Yeah, he went on down the road

Woah, woah

Woah, woah

Woah, woah

Woah, woah

And I went on down that road

Ik ging laatst wandelen

De wind hing nat om mijn nek

Mijn hoofd klonk van geschreeuw en gekreun

Vanaf de nacht die ik tussen haar botten doorbracht

Ik liep langs het missiehuis

Waar die gekke oude buizerd, de eerwaarde,

Krijste en flapperde over het leven na je dood

Nou, ik dacht aan mijn vriend, Michel

Hoe ze hem in linoleum rolden

En schoot hem in de nek

Een bloedige halo, zoals een denkbubbel

Om zijn hoofd draaien

En ik brulde tegen het firmament

Het lijkt erop dat de regen hoort te blijven

En de regen pist op me neer En waste me helemaal weg

Gezegde

Papa zal je niet verlaten, Henry

Papa zal je niet verlaten, jongen

Papa zal je niet verlaten, Henry

Papa zal je niet verlaten, jongen

Nou, de weg is lang

En de weg is moeilijk

En velen vallen aan de kant

Maar papa zal je niet verlaten, Henry

Je hoeft dus niet te huilen

En ik ging op weg

Hij ging op weg

En ik ging op weg

Hij ging op weg

Nou, de maan zag er uitgeput uit

Iets waar je medelijden mee moet hebben

Een ouderdomsvlek doorgebracht

Boven de zinderende draden van de stad

Nou, het deed me denken aan haar gezicht

Haar gebleekte en hongerige ogen

Haar haar was als een gordijn

Openvallen van het lachen

En sluiten met de leugens

Maar de geest van haar blijft hangen, ook al is ze door mij heen gegaan en is weg

De honden uit de sloppenwijken, ze blaffen

En de regenkinderen op straat

En de tranen die we vandaag zullen huilen

Zullen allemaal worden weggespoeld

Bij de tranen die we morgen weer zullen huilen

Papa zal je niet verlaten, Henry

Papa zal je niet verlaten, jongen

Papa zal je niet verlaten, Henry

Papa zal je niet verlaten, jongen

Want de weg is lang

En de weg is moeilijk

En velen vallen aan de kant

Maar papa zal je niet verlaten, Henry

Je hoeft dus niet te huilen

En ik ging op weg

Hij ging op weg

En ik ging op weg

Hij ging op weg

En ik kwam op een klein huis

Een klein huis op een heuvel

En ik kwam binnen, het gordijn siste

Het huis in met zijn bloedrode darmen

Waar natte lippen vrouwen met vette vuisten

Door de plafonds en de muren gekropen

Ze vulden me vol met drinken

En leidde me door de kamers

Naakt en koud en grijnzend

Tot alles zwart werd

En ik kwam spinnend naar beneden

Ik werd zo dronken en woedend wakker

Dat ik nauwelijks kon praten

Een flikker in een korset van walvisbotten

Zijn lul over mijn wang draperen

En het is in de schaamte

En het is een schuld

En het is in de verdomde strijd

En de muren werden rood om me heen Een warme arteriële spray

Gezegde

Papa zal je niet verlaten, Henry

Papa zal je niet verlaten, jongen

Papa zal je niet verlaten, Henry

Papa zal je niet verlaten, jongen

Nou, de nacht is donker

En de nacht is diep

En zijn kaken zijn wijd open

Maar papa zal je niet verlaten, Henry

Je hoeft dus niet te huilen

En ik ging op weg

Hij ging op weg

En ik ging op weg

Hij ging op weg

Het is het regenseizoen waar ik woon

De dood springt uit elke deuropening

Je verspillen voor geld, voor je kleding

En voor jouw niets

Hele steden worden weggespoeld

Favela's die exploderen op ontvlambare overlaten

Lynch-mobs, doodseskaders, baby's die zonder hersens worden geboren

De gekke hitte en de meedogenloze regens

En als je je arm in dat gat steekt

Het komt eruit geschoren tot op het bot

En met haar kussen borrelend op mijn lippen

Ik heb door de regen geveegd en bijna gemist

En ik ging op weg

Hij ging op weg

Zingen

Papa zal je niet verlaten, Henry

Papa zal je niet verlaten, jongen

Papa zal je niet verlaten, Henry

Papa zal je niet verlaten, jongen

Nou, de weg is lang

En de weg is moeilijk

En velen vallen aan de kant

Maar papa zal je niet verlaten, Henry

Je hoeft dus niet te huilen

En ik ging op weg

Hij ging op weg

En ik ging op weg

Hij ging op weg

Gebogen onder mijn zware last

Onder zijn zware last

Ja, ik ging op weg

Ja, hij ging de weg op

Wauw, wauw

Wauw, wauw

Wauw, wauw

Wauw, wauw

En ik ging verder op die weg