Night Raid - Nick Cave & The Bad Seeds

There’s a picture of Jesus lying in his mother’s arms

Shuttered windows, cars humming on the street below

The fountain throbbed in the lobby of the Grand Hotel

We checked into room thirty-three, well well, well well

You were a runaway flake of snow

You were skinny and white as a wafer, yeah I know

Sitting on the edge of the bed clicking your shoes

I slid my little songs out from under you

And we all rose from our wonder

We would never admit defeat

And we leaned out of the window

As the rain fell on the street, on the street

They were just a sigh released from a dying star

They were runaway flakes of snow, yeah I know

They annexed your insides in a late night raid

We sent down for drinks and something to eat

The cars humming in the rain on the street below

A fountain throbs in the lobby of the Grand Hotel

A spurting font of creativity, yeah I know

Your head in a pool of your own streaming hair

And Jesus lying in his mother’s arms

Just so up on the wall, just so

And we all rose up from our wonder

We would never admit defeat

And we leaned out of the window

And watched the horses in the street, in the street

In room thirty-three, yeah

Yeah, I know

Er is een foto van Jezus liggend in de armen van zijn moeder

Ramen met luiken, auto's zoemen op de straat beneden

De fontein bonsde in de lobby van het Grand Hotel

We hebben ingecheckt in kamer drieëndertig, wel goed, wel goed

Je was een weggelopen sneeuwvlokje

Je was mager en wit als een wafel, ja ik weet het

Zittend op de rand van het bed en op je schoenen klikken

Ik schoof mijn kleine liedjes onder je vandaan

En we stonden allemaal op uit onze verwondering

We zouden nooit een nederlaag toegeven

En we leunden uit het raam

Terwijl de regen op straat viel, op straat

Ze waren slechts een zucht van een stervende ster

Het waren weggelopen sneeuwvlokken, ja ik weet het

Ze hebben je ingewanden geannexeerd tijdens een nachtelijke overval

We hebben naar beneden gestuurd voor een drankje en iets te eten

De auto's zoemen in de regen op de straat beneden

Een fontein klopt in de lobby van het Grand Hotel

Een spetterend lettertype van creativiteit, ja ik weet het

Je hoofd in een poel van je eigen streaminghaar

En Jezus liggend in de armen van zijn moeder

Gewoon zo op de muur, gewoon zo

En we stonden allemaal op uit onze verwondering

We zouden nooit een nederlaag toegeven

En we leunden uit het raam

En keek naar de paarden op straat, op straat

In kamer drieëndertig, ja

Ja ik weet het