Nature Boy - Nick Cave & The Bad Seeds

I was just a boy when I sat down

To watch the news on TV

I saw some ordinary slaughter

I saw some routine atrocity

My father said, don’t look away

You got to be strong, you got to be bold, now

He said, that in the end it is beauty

That is going to save the world, now

And she moves among the sparrows

And she floats upon the breeze

She moves among the flowers

She moves something deep inside of me

I was walking around the flower show like a leper

Coming down with some kind of nervous hysteria

When I saw you standing there, green eyes, black hair

Up against the pink and purple wisteria

You said, hey, nature boy, are you looking at me

With some unrighteous intention?

My knees went weak

I couldn’t speak, I was having thoughts

That were not in my best interests to mention

And she moves among the flowers

And she floats upon the smoke

She moves among the shadows

She moves me with just one little look

You took me back to your place

And dressed me up in a deep sea diver’s suit

You played the patriot, you raised the flag

And I stood at full salute

Later on we smoked a pipe that struck me dumb

And made it impossible to speak

As you closed in, in slow motion

Quoting Sappho, in the original Greek

She moves among the shadows

She floats upon the breeze

She moves among the candles

And we moved through the days

And through the years

Years passed by, we were walking by the sea

Half delirious

You smiled at me and said, Babe

I think this thing is getting kind of serious

You pointed at something and said

Have you ever seen such a beautiful thing?

It was then that I broke down

It was then that you lifted me up again

She moves among the sparrows

And she walks across the sea

She moves among the flowers

And she moves something deep inside of me

She moves among the sparrows

And she floats upon the breeze

She moves among the flowers

And she moves right up close to me

Ik was nog maar een jongen toen ik ging zitten

Het nieuws op tv bekijken

Ik zag een gewone slachting

Ik zag een routine gruweldaad

Mijn vader zei: kijk niet weg

Je moet sterk zijn, je moet nu brutaal zijn

Hij zei dat het uiteindelijk schoonheid is

Dat gaat de wereld nu redden

En ze beweegt tussen de mussen

En ze drijft op de wind

Ze beweegt tussen de bloemen

Ze beweegt iets diep in mij

Ik liep als een melaatse door de bloemenshow

Komt neer met een soort van nerveuze hysterie

Toen ik je daar zag staan, groene ogen, zwart haar

Tegen de roze en paarse blauweregen

Je zei, hé, natuurjongen, kijk je naar mij?

Met een onrechtvaardige bedoeling?

Mijn knieën werden zwak

Ik kon niet praten, ik had gedachten

Dat was niet in mijn belang om te vermelden

En ze beweegt tussen de bloemen

En ze drijft op de rook

Ze beweegt tussen de schaduwen

Ze ontroert me met slechts één kleine blik

Je bracht me terug naar jouw plaats

En kleedde me aan in een diepzeeduikerspak

Je speelde de patriot, je hief de vlag

En ik stond bij de volledige groet

Later rookten we een pijp die me stom trof

En maakte het onmogelijk om te praten

Terwijl je dichterbij kwam, in slow motion

Sappho citeren, in het oorspronkelijke Grieks

Ze beweegt tussen de schaduwen

Ze drijft op de wind

Ze beweegt tussen de kaarsen

En we gingen door de dagen heen

En door de jaren heen

Jaren gingen voorbij, we liepen langs de zee

Half uitzinnig

Je glimlachte naar me en zei: Babe

Ik denk dat dit een beetje serieus wordt

Je wees naar iets en zei:

Heb je ooit zoiets moois gezien?

Het was toen dat ik kapot ging

Het was toen dat je me weer optilde

Ze beweegt tussen de mussen

En ze loopt over de zee

Ze beweegt tussen de bloemen

En ze beweegt iets diep in mij

Ze beweegt tussen de mussen

En ze drijft op de wind

Ze beweegt tussen de bloemen

En ze komt dicht bij me in de buurt