(I'll Love You) Till the End of the World - Nick Cave & The Bad Seeds

It was a miracle i even got outta longwood alive,

This town fulla men with big mouths and no guts,

I mean, if you can just picture it,

The whole third floor of the hotel gutted by the blast,

And the street below showered in shards of broken glass,

And all the drunks pourin' outta the dance halls,

Starin' up at the smoke and the flames,

And the blind pencil seller wavin' his stick,

Shoutin' for his dog that lay dead on the side of the road,

And me, if you can believe this, at the wheel of the car

Closin my eyes and actually prayin',

Not to god above, but to you, sayin',

Help me girl, help me girl

I’ll love you till the end of the world

With your eyes black as coal and your long dark curls

Some things we plan, we sit and we invent and we plot and cook up,

Others are works of inspiration, of poetry,

And it was this genius hand that pushed me up the hotel stairs

To say my last goodbye,

To her hair white as snow, and her pale blue eyes,

Sayin «i gotta go, i gotta go, the bomb and the bread basket

Are ready to blow,»

In this town of men with big mouths and no guts,

The pencil seller’s dog spooked by the explosion

And leapin' under my wheels as i careered outta longwood on my way to you,

Waitin in your dress, in your dress of blue

I said thank you girl, thank you girl

I’ll love you till the end of the world

With your eyes black as coal and your long dark curls

And with the horses prancin' through the fields,

With my knife in my jeans and the rain on the shield,

I sang a song for the glory of the beauty of you,

Waitin for me in your dress of blue

Thank you girl, thank you girl

I’ll love you till the end of the world

With your eyes black as coal and your long dark curls

Het was een wonder dat ik zelfs levend uit Longwood kwam,

Deze stad vol mannen met grote monden en geen lef,

Ik bedoel, als je het je kunt voorstellen,

De hele derde verdieping van het hotel is verwoest door de ontploffing,

En de straat beneden viel onder de scherven van gebroken glas,

En alle dronkaards stromen de danszalen uit,

Starin' omhoog naar de rook en de vlammen,

En de blinde potloodverkoper zwaait met zijn stok,

Schreeuwend om zijn hond die dood aan de kant van de weg lag,

En ik, als je dit kunt geloven, aan het stuur van de auto

Sluit mijn ogen en bid eigenlijk,

Niet aan god hierboven, maar aan jou, zeggende,

Help me meisje, help me meisje

Ik zal van je houden tot het einde van de wereld

Met je ogen zwart als kolen en je lange donkere krullen

Sommige dingen die we plannen, we zitten en we bedenken en we plannen en koken,

Anderen zijn werken van inspiratie, van poëzie,

En het was deze geniale hand die me de hoteltrap op duwde

Om mijn laatste vaarwel te zeggen,

Aan haar haar wit als sneeuw, en haar lichtblauwe ogen,

Sayin "ik moet gaan, ik moet gaan, de bom en de broodmand"

zijn klaar om te blazen,»

In deze stad van mannen met grote monden en geen lef,

De hond van de potloodverkoper schrok van de explosie

En sprong onder mijn wielen terwijl ik uit het lange bos voortkwam op weg naar jou,

Wachten in je jurk, in je blauwe jurk

Ik zei dank je meid, dankjewel meid

Ik zal van je houden tot het einde van de wereld

Met je ogen zwart als kolen en je lange donkere krullen

En met de paarden die door de velden rennen,

Met mijn mes in mijn spijkerbroek en de regen op het schild,

Ik zong een lied voor de glorie van de schoonheid van jou,

Wacht op me in je blauwe jurk

Dank je meid, dankjewel meid

Ik zal van je houden tot het einde van de wereld

Met je ogen zwart als kolen en je lange donkere krullen