Grief Came Riding - Nick Cave & The Bad Seeds

A grief came riding

On the wind

Up the sullen river Thames

I was sittin' on the bank with my mouth open

When I felt it entering

I began thinkin' about our wedding day

And how love was a vow

I was thinkin' about the chamber door

Only we can enter now

I began thinkin' about our ancient friends

And of kissin' them goodbye

And then the wind blew under Battersea Bridge

And a tear broke from my eye

I started thinkin' about London

And nothing good ever came from this town

And if the Thames weren’t so filthy

I would jump in the river and drown

Don’t be afraid

Come on down

I’m just sittin' here

Thinking aloud

A grief came riding on the wind

Up the river where the bridges crouch

Blowing people back and forth

From the marital bed to the psychiatric couch

Blowin' people far apart

Blowin' others so they collide

Blowin' some poor bastard right out of the water

Blowin' another one over the side

Hear the ancient iron bridge

And listen to it groan

With the weight of a thousand people

Leavin' or returning home

To their failures

To their boredoms

To their husbands

And their wives

Who are carving them up for dinner

Before they even arrive

Don’t be afraid

Come on down

I’m just sittin' here

And thinkin' aloud

And look there just below the water

See the saviour of the human race

With the fishes and the frogs

Has found his final resting place

Don’t be afraid

Come on down

I’m just sittin' here

Thinkin' aloud

Een verdriet kwam rijden

Op de wind

De norse rivier de Theems op

Ik zat op de bank met mijn mond open

Toen ik het voelde binnenkomen

Ik begon aan onze trouwdag te denken

En hoe liefde een gelofte was

Ik zat aan de kamerdeur te denken

Alleen wij kunnen nu naar binnen

Ik begon aan onze oude vrienden te denken

En om ze vaarwel te kussen

En toen blies de wind onder Battersea Bridge

En een traan brak uit mijn oog

Ik begon aan Londen te denken

En er kwam nooit iets goeds uit deze stad

En als de Theems niet zo smerig waren?

Ik zou in de rivier springen en verdrinken

Wees niet bang

Kom naar beneden

Ik zit hier gewoon

Hardop denken

Een verdriet kwam rijden op de wind

De rivier op waar de bruggen hurken

Mensen heen en weer blazen

Van het echtelijke bed tot de psychiatrische bank

Mensen ver uit elkaar blazen

Blaas anderen op zodat ze botsen

Blowin' een arme klootzak recht uit het water

Blaas er nog een over de zijkant

Hoor de oude ijzeren brug

En luister ernaar, kreun

Met het gewicht van duizend mensen

Thuiskomen of thuiskomen

Aan hun mislukkingen

Tot hun verveling

Aan hun echtgenoten

En hun vrouwen

Wie zijn ze aan het uitsnijden voor het avondeten?

Voordat ze zelfs maar aankomen

Wees niet bang

Kom naar beneden

Ik zit hier gewoon

En hardop denken

En kijk daar net onder het water

Zie de redder van de mensheid

Met de vissen en de kikkers

Heeft zijn laatste rustplaats gevonden

Wees niet bang

Kom naar beneden

Ik zit hier gewoon

Hardop denkend