Gates To The Garden - Nick Cave & The Bad Seeds

Past the ivy-covered windows of

The Angel

Down Athenaeum Lane to the cathedral

Through the churchyard I wandered

Sat for a spell there and I pondered

My back to the gates of the garden

My back to the gates of the garden

My back to the gates of the garden

Fugitive fathers, sickly infants, decent mothers

Runaways and suicidal lovers

Assorted boxes of ordinary bones

Of aborted plans and sudden shattered hopes

In unlucky rows, up to the gates of the garden

In unhappy rows, up to the gates of the garden

In unlucky rows, up to the gates of the garden

Won’t you meet me at the gates

Won’t you meet me at the gates

Won’t you meet me at the gates

To the garden

Beneath the creeping shadow of the tower

The bell from St. Edmunds informs me of the hour

I turn to find you waiting there for me

In sunlight and I see the way that you breathe

Alive and leaning on the gates of the garden

Alive and leaning on the gates of the garden

Alive and leaning on the gates of the garden

Leave these ancient places to the angels

Let the saints attend to their keeping of the cathedrals

And leave the dead beneath the ground so cold

For God is in this hand that I hold

As we open up the gates of the garden

Won’t you meet me at the gates

Won’t you meet me at the gates

Won’t you meet me at the gates

To the garden

Voorbij de met klimop begroeide ramen van

De engel

Via Athenaeum Lane naar de kathedraal

Door het kerkhof dwaalde ik

Zat daar voor een spreuk en ik dacht na

Mijn rug naar de poorten van de tuin

Mijn rug naar de poorten van de tuin

Mijn rug naar de poorten van de tuin

Voortvluchtige vaders, ziekelijke baby's, fatsoenlijke moeders

Weglopers en suïcidale minnaars

Diverse dozen met gewone botten

Van afgebroken plannen en plotseling verbrijzelde hoop

In ongelukkige rijen, tot aan de poorten van de tuin

In ongelukkige rijen, tot aan de poorten van de tuin

In ongelukkige rijen, tot aan de poorten van de tuin

Wil je me niet ontmoeten bij de poorten?

Wil je me niet ontmoeten bij de poorten?

Wil je me niet ontmoeten bij de poorten?

Naar de tuin

Onder de kruipende schaduw van de toren

De bel van St. Edmunds informeert me over het uur

Ik draai me om en zie dat je daar op me wacht

In het zonlicht en ik zie hoe je ademt

Levend en leunend op de poorten van de tuin

Levend en leunend op de poorten van de tuin

Levend en leunend op de poorten van de tuin

Laat deze oude plaatsen over aan de engelen

Laat de heiligen zich bezighouden met hun onderhoud van de kathedralen

En laat de doden zo koud onder de grond

Want God is in deze hand die ik vasthoud

Terwijl we de poorten van de tuin openen

Wil je me niet ontmoeten bij de poorten?

Wil je me niet ontmoeten bij de poorten?

Wil je me niet ontmoeten bij de poorten?

Naar de tuin