Darker With The Day - Nick Cave & The Bad Seeds

As so with that, I thought I’d take a final walk

The tide of public opinion had started to abate

The neighbours, bless them, had turned out to be all talk

I could see their frightened faces

peering at me through the gate

I was looking for an end to this, for some kind of closure

Time moved so rapidly, I had no hope of keeping track of it

I thought of my friends who had died of exposure

And I remembered other ones who had died from the lack of it And in my best shoes I started falling forward down the street

I stopped at a church and jostled through the crowd

And love followed just behind me, panting at my feet

As the steeple tore the stomach from a lonely little cloud

Inside I sat, seeking the presence of a God

I searched through the pictures in a leather-bound book

I found a woolly lamb dozing in an issue of blood

And a gilled Jesus shivering on a fisherman’s hook

Babe

It seems so long

Since you’ve been gone away

And I Just got to say

That it grows darker with the day

Back on the street I saw a great big smiling sun

It was a Good day and an Evil day and all was bright and new

And it seemed to me that most destruction was being done

By those who could not choose between the two

Amateurs, dilettantes, hacks, cowboys, clones

The streets groan with little Caesars, Napoleons and cunts

With their building blocks and their tiny plastic phones

Counting on their fingers, with crumbs down their fronts

I passed by your garden, saw you with your flowers

The Magnolias, Camellias and Azaleas so sweet

And I stood there invisible in the panicking crowds

You looked so beautiful in the rising heat

I smell smoke, see little fires bursting on the lawns

People carry on regardless, listening to their hands

Great cracks appear in the pavement, the earth yawns

Bored and disgusted, to do us down

Babe

It seems so long

Since you’ve been gone

And I Just got to say

That it grows darker with the day

These streets are frozen now.

I come and go Full of a longing for something I do not know

My father sits slumped in the deepening snow

As I search, in and out, above, about, below

Babe

It seems so long

Since you went away

And I Just got to say

That it grows darker with the day

En daarmee dacht ik dat ik een laatste wandeling zou maken

Het tij van de publieke opinie was begonnen af ​​te nemen

De buren, zegene hen, waren allemaal aan het praten

Ik kon hun angstige gezichten zien

door de poort naar me gluren

Ik zocht hier een einde aan, naar een soort afsluiting

De tijd ging zo snel dat ik geen hoop had het bij te houden

Ik dacht aan mijn vrienden die waren overleden aan blootstelling

En ik herinnerde me anderen die waren gestorven door het gebrek eraan En in mijn beste schoenen begon ik naar voren te vallen op straat

Ik stopte bij een kerk en drong me door de menigte

En liefde volgde me vlak achter me, hijgend aan mijn voeten

Zoals de torenspits de maag uit een eenzaam klein wolkje scheurde

Binnen zat ik, zoekend naar de aanwezigheid van een God

Ik heb de foto's in een in leer gebonden boek doorzocht

Ik vond een wollig lam duttend in een bloedvloeiing

En een Jezus met kieuwen, rillend aan de haak van een visser

schatje

Het lijkt zo lang

Sinds je weg bent gegaan

En ik moet gewoon zeggen

Dat het met de dag donkerder wordt

Terug op straat zag ik een grote lachende zon

Het was een goede dag en een slechte dag en alles was helder en nieuw

En het leek me dat de meeste vernietiging werd gedaan

Door degenen die niet konden kiezen tussen de twee

Amateurs, dilettanten, hacks, cowboys, klonen

De straten kreunen van kleine Caesars, Napoleons en kutjes

Met hun bouwstenen en hun kleine plastic telefoons

Tellen op hun vingers, met kruimels op hun voorhoofd

Ik kwam langs je tuin, zag je met je bloemen

De Magnolia's, Camelia's en Azalea's zo lief

En ik stond daar onzichtbaar in de paniekerige menigte

Je zag er zo mooi uit in de opkomende hitte

Ik ruik rook, zie kleine vuurtjes uitbarsten op de grasvelden

Mensen gaan hoe dan ook door, luisterend naar hun handen

Er verschijnen grote scheuren in de stoep, de aarde gaapt

Verveeld en walgend, om ons neer te halen

schatje

Het lijkt zo lang

Sinds je weg bent

En ik moet gewoon zeggen

Dat het met de dag donkerder wordt

Deze straten zijn nu bevroren.

Ik kom en ga Vol verlangen naar iets dat ik niet ken

Mijn vader zit onderuitgezakt in de steeds dieper wordende sneeuw

Terwijl ik zoek, in en uit, boven, over, onder

schatje

Het lijkt zo lang

Sinds je wegging

En ik moet gewoon zeggen

Dat het met de dag donkerder wordt