Christina The Astonishing - Nick Cave & The Bad Seeds

Christina the Astonishing

Lived a long time ago

She was stricken with a seizure

At the age of twenty-two

They took her body in a coffin

To a tiny church in Liege

Where she sprang up from the coffin

Just after the Agnus Dei

She soared up to the rafters

Perched on a beam up there

Cried «The stink of human sin

Is more that I can bear»

Christina the Astonishing

Was the most astonishing of all

She prayed balanced on a hurdle

Or curled up into a ball

She fled to remote places

Climbed towers and trees and walls

To escape the stench of human corruption

Christina de Verbazingwekkende

Lang geleden geleefd

Ze werd getroffen door een aanval

Op tweeëntwintigjarige leeftijd

Ze namen haar lichaam mee in een kist

Naar een piepklein kerkje in Luik

Waar ze opsprong uit de kist

Net na het Agnus Dei

Ze steeg tot aan de spanten

Zittend op een balk daarboven

Riep «De stank van de menselijke zonde»

Is meer dat ik kan verdragen»

Christina de Verbazingwekkende

Was het meest verbazingwekkende van allemaal

Ze bad evenwichtig op een hindernis

Of opgerold tot een bal

Ze vluchtte naar afgelegen plaatsen

Beklommen torens en bomen en muren

Om te ontsnappen aan de stank van menselijke corruptie