Extinction - Nausea

The world is growing weaker

With the passing of each day

Riding the westwinds

The fetid stench of decay

Resources dwindle into the consumerist machine

As mechanical vultures pick

The carcass of our world clean

Extinction

From the rot man has sown

He must now reap the seeds

The fruit of his labor

Hunger and disease

We now cling to this dust

Like flies, crawling on carrion

Whose infertile soils are fit

Only to bury in

Extinction

As our dying breath is released to the wind

The innocent lie

With those who have sinned

Their meaningless lives

Have long been forgotten

As the cycle rebirth

Starts to begin

A new day will dawn

Through the rising of smoke

Of civilizations shattered dreams and hopes

New life will rise from mankind’s fall

Whose corpses will feed

On the barren dead soil

De wereld wordt zwakker

Met het verstrijken van elke dag

Rijden op de westenwind

De stinkende stank van verval

Middelen slinken in de consumptiemachine

Zoals mechanische gieren kiezen

Het karkas van onze wereld schoon

uitsterven

Van de rot heeft de mens gezaaid

Hij moet nu de zaden oogsten

De vrucht van zijn arbeid

Honger en ziekte

We klampen ons nu vast aan dit stof

Als vliegen, kruipend op aas

Wiens onvruchtbare grond geschikt is?

Alleen om in te begraven

uitsterven

Als onze laatste adem wordt vrijgegeven aan de wind

De onschuldige leugen

Met degenen die gezondigd hebben

Hun zinloze leven

Ben al lang vergeten

Als de wedergeboorte van de cyclus

Begint te beginnen

Een nieuwe dag zal aanbreken

Door het opstijgen van rook

Van beschavingen verbrijzelde dromen en hoop

Nieuw leven zal opstaan ​​uit de val van de mensheid

Wiens lijken zullen voeden?

Op de dorre dode grond