Antonio - Nathalie Cardone

Antonio Torres Heredia

Hijo y nieto de Camborios

Con una vara de mimbre

Va a Sevilla ver los toros

Moreno de verde luna

Anda despacio y garboso

Sus empavonados bucles

Le brillan entre los ojos

A la mitad del camino

Cortó limones redondos

Y los fue tirando al algua

Hasta que la puso de oro

Andalucia

Anda en la vida

Anda la luz de Sevilla

Antonio Torres Heredia

Hijo y nieto de Camborios

Viene sin vara de mimbre

Entre los cinco tricornios

Antonio ¿ quién eres tú?

Si te llamas Camborio

Hubieras hecho una fuente

De sangre, con cinco chorros

Ni tú eres hijo de nadie

Ni legitimo Camborio

¡ se acabaron los giatnos

Que iban por el monte solos !

Estan los viejos cuchillos

Tiritando bajo el polvo

A las nueve de la noche

Lo llevan al calabozo

Mientras los guardias civiles

Beben limonada todos

Mientras el cielo reluce

Como la grupa de un poltro

Les clavó sobre las botas

Mordiscos de jabalí

En la lucha daba saltos

Jabonados de delfin

Bañó con sangre enemiga

Su corbata de carmesí

Pero eran cuatro puñales

Y tuvo que sucumbir

¿ Quién te ha quitado la vida?

Camborio de dura crin

Mis cuatro primos Heredias

Hijos de Benamejí

¡ Ay Antonito el Camborio

Digno de una Emperatriz

Acuérdate de la Virgen

Porque te vas a morir

¿ Quién te ha quitado la vida?

Camborio de dura crin

Un ángel marchoso pone

Su cabeza en un cojín

¡ Ay Federico Garcia !

Llama a la Guardia Civil

Tres golpesde sangre tuvo

Y se murió de perfil

Y cuando los cuatro primos

Llegan a Benameji

Voces de muerte sonaron

Cerca del Guadalquivir

Antonio Torres Heredia

Zoon en kleinzoon van Camborios

Met een rieten stok

Hij gaat naar Sevilla om de stieren te zien

Donker groene maan

Ga langzaam en gracieus

Haar knot krult

glans tussen zijn ogen

Halverwege

gesneden ronde citroenen

En hij gooide ze in iemand

Tot hij het goud veranderde

Andalusië

wandelen in het leven

Ga naar het licht van Sevilla

Antonio Torres Heredia

Zoon en kleinzoon van Camborios

Wordt geleverd zonder rieten staaf

Onder de vijf tricorns

Anton, wie ben jij?

Als je naam Camborio is

je zou een fontein hebben gemaakt

Van bloed, met vijf stralen

Je bent ook niet de zoon van iemand

Noch legitieme Camborio

de gyatno's zijn voorbij

Dat ze alleen door de berg gingen!

Daar zijn de oude messen

Bibberen in het stof

Om negen uur 's avonds

Ze nemen hem mee naar de kerker

Terwijl de burgerwachten

Ze drinken allemaal limonade

Terwijl de lucht schijnt

Als de romp van een kip

heb ze aan de laarzen genageld

zwijnenbeten

In het gevecht sprong hij

Dolfijn zeep

badend in vijandelijk bloed

Zijn karmozijnrode stropdas

Maar er waren vier dolken

en moest bezwijken

Wie heeft jouw leven genomen?

Camborio van harde manen

Mijn vier neven Heredias

Zonen van Benamejí

Oh Antonio el Camborio

Een keizerin waardig

Denk aan de Maagd

omdat je gaat sterven

Wie heeft jouw leven genomen?

Camborio van harde manen

Een feest engel ligt

Je hoofd op een kussen

Oh Federico García!

Bel de Guardia Civil

Hij had drie slagen van bloed

En hij stierf in profiel

En toen de vier neven

Ze komen aan in Benameji

Stemmen van de dood klonken

In de buurt van de Guadalquivir