Ogień - Natalia Przybysz

Muszę się nauczyć jak malować ogień

Muszę się nauczyć jak malować ogień

W tych czasach niespokojnych słowa są jak noże

Nasze piękne kontury były siłą przekroczone

Nie pamiętam kiedy przeszliśmy na Ty

A dziś w moim łóżku ślady butów twych

Gdy wiatr popycha zmiany, a my świat ten zjadamy

Powiedz kim jutro będziemy, jeśli nie hienami

Gdy zamykasz mi usta, jakże to inspiruje

Coraz mocniej płonę, kiedy mnie blokujesz

Muszę się nauczyć jak malować ogień

Muszę się nauczyć jak malować ogień

Muszę się nauczyć jak malować ogień

Muszę się obudzić, bo inaczej spłonę

Muszę coś powiedzieć, nie ukrywać się w Tobie

Coś się we mnie nie zgadza, ocieram łzy bezbronne

Wiem, że jest ci trudno, jeśli musisz odejdź

Ja tym bardziej zostaję, między prawdą a Bogiem

Muszę się nauczyć jak malować ogień

Muszę się nauczyć jak malować ogień

Studiuję nowy kunszt, sztukę nieufności

Rzadko patrzę w oczy, i nie chodzę wszędzie w gości

Nie podaję łapy, i nie jadam z ręki

Coraz głębiej korzeniami, trzymam się tej ziemi

Coraz dłuższe mam nogi, żeby biegały szybciej

Kiedy będę uciekać, żeby dały mi siłę

To był długi sen, który skończył się wczoraj

Dzisiaj światło przez pył, dostrzegam pełen obraz

Nie wygląda to dobrze, patrzę trzeźwym okiem

Ale w sercu mam ogień, wiem, że ma on melodię

Nie wygląda to dobrze, gdy patrzę trzeźwym okiem

Ale w sercu mam ogień, wiem, że ma on melodię

Ik moet leren vuur te schilderen

Ik moet leren vuur te schilderen

In deze roerige tijden zijn woorden als messen

Onze mooie contouren werden met geweld overschreden

Ik kan me niet herinneren wanneer we naar jou zijn overgestapt

En vandaag, in mijn bed, sporen van je schoenen

Wanneer de wind verandering duwt en we deze wereld opeten

Vertel me wie we morgen zullen zijn, zo niet hyena's

Als je mijn mond houdt, inspireert het me

Ik brand meer en meer als je me blokkeert

Ik moet leren vuur te schilderen

Ik moet leren vuur te schilderen

Ik moet leren vuur te schilderen

Ik moet wakker worden of ik verbrand

Ik moet iets zeggen, niet verstoppen in jou

Er is iets mis met mij, ik veeg mijn hulpeloze tranen weg

Ik weet dat het moeilijk voor je is als je moet vertrekken

Ik blijf des te meer, tussen de waarheid en God

Ik moet leren vuur te schilderen

Ik moet leren vuur te schilderen

Ik bestudeer een nieuwe kunst, de kunst van wantrouwen

Ik kijk zelden in de ogen, en ik ga niet overal naar de gasten

Ik geef mijn poot niet, en ik eet niet met de hand

Ik klamp me vast aan dit land, dieper en dieper

Mijn benen worden steeds langer waardoor ze sneller rennen

Als ik wegloop om me kracht te geven

Het was een lange droom die gisteren eindigde

Vandaag, licht door het stof, zie ik het volledige plaatje

Het ziet er niet goed uit, zie ik met een nuchtere blik

Maar ik heb een vuur in mijn hart, ik weet dat het een melodie heeft

Het ziet er niet goed uit als ik met een nuchter oog kijk

Maar ik heb een vuur in mijn hart, ik weet dat het een melodie heeft