O vento noturno do verão - Nando Reis

Numa ladeira que subíamos vindos do primeiro grau pra escorregarmos pro pátio

do ginásio

Encaixo as Ravenalas só, nem via os raios que os astros do alto do arco faziam

girar seu lapso

Perfeito

Porque eu só vi direito, após vir o defeito eleito pr’uma imagem

Como a coragem que nos traz o soprar do vento noturno do verão

Quando as miragens vieram riscar o núcleo do futuro na palma das mãos

Somos capazes de pensar, mas não deixo de admirar

As rochas que não precisam da respiração

Para ser, pára

Pára sem perceber

Para ver, para ter, para pertencer

Para ser, pára

Pára sem perceber

Para ver, para ter, para pertencer

Numa ladeira que subíamos vindos do primeiro grau pra escorregarmos pro pátio

do ginásio

Encaixo as Ravenalas só, nem via os raios que os astros do alto do arco faziam

girar seu lapso

Perfeito

Porque eu só vi direito, após vir o defeito eleito pr’uma imagem

Como a coragem que nos traz o soprar do vento noturno do verão

Quando as miragens vieram riscar o núcleo do futuro na palma das mãos

Somos capazes de pensar, mas não deixo de admirar

As rochas que não precisam da respiração

Para ser, pára

Pára sem perceber

Para ver, para ter, para pertencer

Para ser, pára

Pára sem perceber

Para ver, para ter, para pertencer

Ao que os nossos olhares assistem

Nesses mesmos lugares que existem

Há milhares de anos

Onde cabe tudo

E aqui na Terra embrulhada pelos ares

Enfeitada pelas árvores

E encharcada por seus mares tão fundos

Uma ladeira que subimos numa terça-feira

Nos fez ficar bem juntos

Para quê?

Pára

Separa escolher

Para te, para me, para conhecer

Para ser, pára

Pára sem perceber

Para ver, para ter, para pertencer

Op een helling die we van de eerste graad klommen om naar de patio te glijden

van de sportschool

Ik pas alleen in de Ravenala's, ik heb niet eens de stralen gezien die de sterren vanaf de top van de boog maakten

draai je tijdsverloop

Perfect

Omdat ik het pas goed zag, na het zien van het defect gekozen voor een afbeelding

Zoals de moed die ons de wind van de nacht van de zomer brengt

Toen de luchtspiegelingen de kern van de toekomst in de handpalmen krabden

We kunnen denken, maar ik kan het niet helpen, maar ik kan het niet helpen, maar ik bewonder

De rotsen die geen adem nodig hebben

Om te zijn, stop

stoppen zonder het te beseffen

Zien, hebben, erbij horen

Om te zijn, stop

stoppen zonder het te beseffen

Zien, hebben, erbij horen

Op een helling die we van de eerste graad klommen om naar de patio te glijden

van de sportschool

Ik pas alleen in de Ravenala's, ik heb niet eens de stralen gezien die de sterren vanaf de top van de boog maakten

draai je tijdsverloop

Perfect

Omdat ik het pas goed zag, na het zien van het defect gekozen voor een afbeelding

Zoals de moed die ons de wind van de nacht van de zomer brengt

Toen de luchtspiegelingen de kern van de toekomst in de handpalmen krabden

We kunnen denken, maar ik kan het niet helpen, maar ik kan het niet helpen, maar ik bewonder

De rotsen die geen adem nodig hebben

Om te zijn, stop

stoppen zonder het te beseffen

Zien, hebben, erbij horen

Om te zijn, stop

stoppen zonder het te beseffen

Zien, hebben, erbij horen

Waar onze ogen naar kijken

Op diezelfde plaatsen die er zijn

Duizenden jaren geleden

waar alles past

En hier op aarde gewikkeld in de lucht

Versierd door de bomen

En doordrenkt van de zeeën zo diep

Een helling die we op een dinsdag beklommen

zorgde ervoor dat we er samen goed uitzagen

Waarvoor?

Voor

scheidt kiezen

Voor jou, voor mij, om te weten

Om te zijn, stop

stoppen zonder het te beseffen

Zien, hebben, erbij horen