Cipher - Nailed To Obscurity

My lids seem to be open

But I can’t feel a face

Or a body beneath my eyes

Still my emotions are torn

Between repentance, temper, and sorrow

Alone in a desert of despair

Familiar faces surrounded by nameless ones

I’m no part of the events

Different life, vacant, counterfeit

Like a ghost levitating above the scene

Able to see, unable to be seen

I’m not part of the events

Different life, vacant, counterfeit

Erased, I’ve never been born

Unable to make my mistakes

As the abyss took me

As my doubts bear me down

Deleted, misremembered

Letters building words

Altered, rephrased tale

My name does not appear

These pages were deleted

All that’s left is bleak and drear

Footprints in the ground

Missing pair of feet

The road they show, hard as before

A sight I can’t ignore

Erased, not a twist of fate

An unbreakable curse

Trapped in a loop

Everything happens as foretold

Cycle of pain

Persistent, ongoing

I am eliminated

My existence obliterated

But still I can see

Without me, it’s still the same

All the emotions are torn

Between repentance, temper, and sorrow

The pitiless desert of despair

Mijn deksels lijken open te staan

Maar ik voel geen gezicht

Of een lichaam onder mijn ogen

Toch zijn mijn emoties verscheurd

Tussen berouw, humeur en verdriet

Alleen in een woestijn van wanhoop

Bekende gezichten omringd door naamlozen

Ik maak geen deel uit van de evenementen

Ander leven, leeg, namaak

Als een geest die boven de scène zweeft

Kunnen zien, niet gezien kunnen worden

Ik doe niet mee aan de evenementen

Ander leven, leeg, namaak

Gewist, ik ben nooit geboren

Kan mijn fouten niet maken

Zoals de afgrond me nam

Terwijl mijn twijfels me naar beneden halen

Verwijderd, verkeerd onthouden

Letters die woorden bouwen

Veranderd, opnieuw geformuleerd verhaal

Mijn naam wordt niet weergegeven

Deze pagina's zijn verwijderd

Het enige dat overblijft is somber en somber

Voetafdrukken in de grond

Ontbrekend paar voeten

De weg die ze tonen, hard als voorheen

Een gezicht dat ik niet kan negeren

Gewist, geen wending van het lot

Een onbreekbare vloek

Gevangen in een lus

Alles gebeurt zoals voorspeld

Cyclus van pijn

Aanhoudend, aanhoudend

Ik ben geëlimineerd

Mijn bestaan ​​is uitgewist

Maar toch kan ik zien

Zonder mij is het nog steeds hetzelfde

Alle emoties zijn verscheurd

Tussen berouw, humeur en verdriet

De meedogenloze woestijn van wanhoop