Dirty Coloured Knife - Nail Within, Mille Petrozza, Tomas Lindberg

Comes as a dirty colored knife

Bright in mirrors' gray

One by one, a symbolized blood, reflected pits of pain

With these eyes, mesmerized, by power infection that brutally died

Hours, another dimension of moments

Moments, reflection, the countdown clock is thrown aside

Ever scarred, skinless can bite

Comes from corners, shadows might

Wounds that never heal

Scarred by time a pistols' crime

Declare the things I feel

Bleed, feed, hateful sinful crime

Bleed, feed, mankind

With these, my eyes, I remember years I’ve been told

«ignore, our crimes, trapped skinless and cold»

With these, my rites, I’ll remember years I’ve been told

«ignore, our cries, trapped, skinless and.

trapped, skinless and… cold»

Times of loss ever scarred again reflected pits of pain

Times of loss mixed with fever and dust

In the dawn hour they cry

Ever seen, ugly faces of fear

Ever scared

Times of loss scarred again, reflected pits of pain

With these eyes, mesmerized, by power inflection that brutally died

Hours, another dimension of moments

Moments, reflection, the countdown clock is thrown aside

Ever scarred, skinless can bite

Wordt geleverd als een vuil gekleurd mes

Helder in spiegelgrijs

Eén voor één, een gesymboliseerd bloed, gereflecteerde pijnkuilen

Met deze ogen, gebiologeerd, door een machtsinfectie die op brute wijze stierf

Uren, een andere dimensie van momenten

Momenten, reflectie, de aftelklok wordt aan de kant geschoven

Ooit littekens, zonder vel kan bijten

Komt uit hoeken, schaduwen misschien

Wonden die nooit genezen

Getekend door de tijd een misdaad door een pistool

Verklaar de dingen die ik voel

Bloeden, voeden, hatelijke zondige misdaad

Bloeden, voeden, de mensheid

Met deze, mijn ogen, herinner ik me jaren die me zijn verteld

«negeer, onze misdaden, gevangen zonder vel en koud»

Met deze, mijn riten, zal ik me jaren herinneren die mij is verteld

«negeer, onze kreten, gevangen, zonder vel en.

gevangen, zonder vel en... koud»

Tijden van verlies die ooit opnieuw getekend waren, weerspiegelden pijnkuilen

Tijden van verlies vermengd met koorts en stof

In het ochtendgloren huilen ze

Ooit gezien, lelijke gezichten van angst

ooit bang geweest

Tijden van verlies opnieuw getekend, weerspiegelde pijnkuilen

Met deze ogen, gebiologeerd, door machtsbuiging die op brute wijze stierf

Uren, een andere dimensie van momenten

Momenten, reflectie, de aftelklok wordt aan de kant geschoven

Ooit littekens, zonder vel kan bijten